Vreedzame sfeer.

0
632
Lopend door het dorp, zie ik een conifeer in een tuin staan. Niks bijzonders zou je zeggen maar deze valt door zijn grote afmeting toch wel duidelijk op. Voor de straat is deze zelfs beeldbepalend. De Libanonceder (Cedrus libani 'Fastigiata') is een cultivair die sinds 1885 afkomstig is uit Frankrijk. Deze variatie heeft een dichter getakte uiterlijk dan zijn oervorm. Door zijn smallere groeivorm is hij ook beter toepasbaar in kleinere ruimtes.
 
  
Het natuurlijke verspreidingsgebied van de Cedrus libani ligt oorspronkelijk in het Middellandse Zeegebied, Libanon, Marokko, Syrië en Zuidoost-Turkije. Vroeger werden Libanonceders geïntroduceerd als sierboom gebruikt in de grotere parken in Europa, China, Zuid-Afrika en Noord-Amerika. Tegenwoordig wordt de boom veel aangeplant als sierboom in parken, tuinen en kerkhoven. De hoogte van een volwassen Libanonceder is tot ongeveer 40 m hoog.  De stam wordt tot 3 m dik. De kroon heeft de vorm van een conus met half verticale takken. Aan lange takken staan de naalden alleen, terwijl ze op dikke takken in groepen van 20 tot 30 vastzitten. De kleur van de naalden is heldergroen tot grauw blauwgroen en worden 2-2,5 cm lang. De vrouwelijke kegels zijn tonvormig, 5 tot 7cm lang.  Maar ik zou bijna de aanleiding van dit verhaal vergeten. Onder de boom trof ik namelijk veel braakballen aan van de Ransuil  (Asio otus). Volgens de bewoners zitten ze er al jaren en vorige winter werden ze door werkzaamheden  bij de rioolput even verstoord. Er vlogen geen twee maar liefst drie Ransuilen op en zaten even open en bloot in de Berk achter hun huis. Het is zeer waarschijnlijk dat deze groenblijvende Libanonceder in de winter als roestplaats wordt gebruikt. Maar vanwege de dichte boom zou me niet verbazen dat er ook in gebroed wordt. De Ransuilen maken onder hun boom met hun braakballen en uitwerpselen er een bende van maar gelukkig zijn de menselijke bewoners de vogels goed gezind! Ze hebben dat er wel voor over om de stoep te vegen. Een keer is het zelfs gelukt om er een foto van een Ransuil te maken. Bij het opstarten van hun computer verschijnt er een van hun trouwe Ransuilen op de screensaver, dat zegt toch meer dan woorden. Gelukkig bestaan zo'n mensen er ook nog. Een ontmoeting met zo'n tolerante goedheid brengt je onder de Libanonceder, met Ransuilen, vanzelf in een vreedzame sfeer.