De aanblik van de Rode vari (Varecia veriegata rubra) kon ik niet weerstaan, wat een schitterende zoogdieren! Deze heeft een zwartkleurige kop en een staart van 60 cm. Ze hebben een mooie roodkleurige vacht op de rug, armen, benen en oren. In de nek is een witte streep. En als er een op je schouder springt is dat ongeveer 4 kilogram. De mannetjes zijn iets kleiner dan de vrouwtjes. De mooi heldere ogen blijven je maar aankijken. Soms lijkt het wel of ze iets willen vertellen over het land waar ze vandaan komen. In hun oorspronkelijk leefgebied Madagaskar, ook wel Malagasi, officieel de Republiek Madagaskar, is een eiland en een land dat ten oosten van het vasteland van het continent Afrika ligt, ervan gescheiden door Straat Mozambique. Het is het op drie na grootste eiland ter wereld. Madagaskar heeft een unieke flora en fauna die zich deels onafhankelijk hebben ontwikkeld van het vasteland van Afrika, als gevolg van de geïsoleerde ligging als eiland. De bekendste dierengroep zijn de lemuren, een gevarieerde groep halfapen die alleen op het eiland voorkomt. De rode vari leeft in de regenwouden langs de kust, met hoogopgaande bomen, waar hij leeft in de boomkronen. Het verspreidingsgebied op Madagaskar is beperkt tot 4000 km² op het schiereiland Masoalo. Door de opening van het Masoala National Park in 1997 is er een extra bescherming, maar er leven ook nog dieren buiten het park. Het is niet bekend hoeveel exemplaren er in het wild leven. Vroeger werd de Rode vari als heilig beschouwd. Door het opvallend zongedrag met hun zwarte vacht op de buik en de binnenkant van hun gestrekte armen, als een natuurlijke zonnecollector, geloofde men dat hij de zon aanbad. Ze werden toen vaak met rust gelaten. Maar de westerse beschaving heeft grondig een eind gemaakt aan dit volksgeloof, net als dat de zielen van hun voorouders in de Rode vari voortleven. Met de intocht van vuurwapens verdween het heilige respect voor de "zonnekinderen". Maar de grootste respectloze klappen vielen bij het vernietigen van het oorspronkelijke oerwoud. Daarvoor zijn er allerlei eenvormige plantages in de plaats gekomen. De ingrediënten die ze hier telen worden verwerkt in onder andere allerlei luxe producten die je op je gezicht kunt smeren. Alsof dat niet genoeg is staan de laatste resten oerwoudgebieden nog steeds onder druk door zwerflandbouw (slash-and-burn). Dit alles heeft er voor gezorgd alle hier in voorkomende planten en diersoorten op de rand van uitsterven staan. De in het oogspringende Rode vari staat nu op de internationale rode lijst. In Europa zijn, net zoals in andere werelddelen, speciale fokprogramma’s voor bedreigde diersoorten: European Endangered species Programm (EEP). Elk fokprogramma heeft een coördinator die alle gegevens bijhoudt en de samenwerkende dierentuinen adviseert over het succesvol behouden van een diersoort en het reguleren van de voortplanting. Maar wat doe je met deze oerwoud weeskinderen als er geen oerwoud meer overblijft? Op het Lemurenland in Artis kijkt de Rode vari mij weer zeer indringend aan, daar zijn geen woorden meer voor nodig. Ook natuur van heel ver weg raakt je van dichtbij.
