Tussen Montfort en St. Joost liggen de Landgoederen
Rozendaal en Schrevenhof met de lanen, beekdalen, akkers, oude weilanden en
bossen op de stuifzandruggen. Deze oude landgoederen omsluiten het
Reigersbroek. Stichting het Limburgs Landschap is al sinds 2007 bezig met
natuurherstel om de gronden van het Reigersbroek om te vormen tot vennen en
natte graslanden. Door het ontgraven van de voedselrijke door landbouw vermeste
bovenlaag komt de voedselarme grond weer aan de oppervlakte. In de lage terreindelen ontstaan (al dan niet
tijdelijke) plassen en vennen, die geleidelijk overgaan naar de hogere en
drogere randen van het Reigersbroek. De overgangszones
van natte naar droge heide en naar de nabijgelegen beboste voormalige stuifzandruggen
zijn voor veel planten- en diersoorten bijzonder aantrekkelijk.
Het is dan ook
altijd een genot om hier een klein rondje te wandelen en te observeren. Helaas
wordt je genot regelmatig onderbroken door een auto die weer zo nodig moet scheuren
over de verharde landbouwweg die het Reigersbroek doormidden snijd. Vannacht was er alweer de eerste vorst
aan de grond maar nu schijnt de zon en juist bij de overgang van het lage natte
gebied naar het hoge droge stuifduinrug is het heerlijk toeven. Door de
beschutting van het beboste stuifduin is het hier ook windluw. De laatste
bloemen van het Bezemkruiskruid (Senecio inaequidens) staan nog in bloei. Deze van oorsprong Zuid-Afrikaanse
plant heeft het hier reuze naar zijn zin. Een andere zuiderling de Oranje luzernevlinder (Colias
croceus) kan de warme luwte plek met de laatste nectar ook wel waarderen.
We tellen zeker twintig van deze bijzonder mooie vlinder. Het is verbazend om
deze twee geografische verschillende zuiderlingen hier samen nog aan te treffen in
november. Het is een waar Klein geluk om in het Reigersbroek te zijn maar
volgend jaar hopelijk zonder auto's!
