Na een frisse toeristenvrije strandwandeling met een paar
fladderende vlinderhonden bij de branding van de Noordzee is het tijd voor een
warme hap.
Volgens de nieuwe maatjesharing verkoper is er op de boulevard geen bal te beleven. Vanuit zijn oogpunt kan
ik dat goed begrijpen. Vol begrip voor zijn situatie bestellen we er nog maar
eentje. Tja, zo heeft iedereen een andere belevingswereld. Eenmaal iets warms besteld
dient zich uit het niets rondom ons heen een grote schare fans. Allemaal willen
ze meedoen aan dit feestje. En staan al op de tafeltjes te dansen.
Zo heeft ieder zijn eigen methode om aandacht te
vragen om iets te krijgen van de nieuw vergaarde roem. De huismus probeert het
met een schouderklopje, grote mantelmeeuw staat achter in de rij, een
zilvermeeuw staat je irritant toe te schreeuwen, verwilderde duiven gaan meteen
vliegend ongegeneerd op je hand zitten en kokmeeuwen trekken alles uit de kast
met een duizelend wekkende luchtshow. En de kauw (Corvus monedula) doet het op
een subtiele starende manier.
Die moet je gewoon geloven aan zijn blauwe ogen.
En dan ga je voor de bijl! Als je zoveel
hebt deel je natuurlijk met je fans. Bij het grote vogel dag aanbod zijn de kauwen
toch wel mijn favoriet. Daar komt een kauw aanvliegen met een aantal witten
veren.
Dit komt voor bij andere vogelsoorten. Soms is zelfs het hele verenkleed
van de vogel wit. Meestal gaat het niet om albino’s, want die zijn zeldzaam. Een
albino heeft witte veren en rode ogen. De witte veren worden veroorzaakt door
het ontbreken van kleurstoffen. Omdat ook de huidkleurstoffen ontbreken, zijn
de snavel, poten en ogen wittig of roze van kleur. Albino’s zijn erg kwetsbaar
en worden vaak niet oud. Naast echte albino's kennen we ook 'nep-albino's'. Hun
verenpak is helemaal of gedeeltelijk wit of vaalwit, maar de ogen, snavel en
poten zijn niet wit of roze gekleurd. Vaker komt het voor dat een vogel enkele
witte veren heeft. Vogels met dergelijke verenkleden worden vaak leucistisch
genoemd. Zowel albinisme als leucisme is erfelijk bepaald. Deze vogels houden
ook na de rui dezelfde witte veren. Hiernaast kunnen enkele witte veren ook
ontstaan door een tekort aan voedingsstoffen. Vooral bij van nature zwarte
vogels valt dit natuurlijk erg op. Kauwen die in grote steden leven komt dit
vaker voor. Door te eenzijdig voedsel worden er te weinig of geen kleurstoffen
in bepaalde veren aangemaakt. Maar na de rui, kunnen deze vogels ook weer een
normaal verenkleed hebben.
Helaas voor deze aparte kauw het laatste stukje vis is voor
ons zelf. De fans kijken toe hoe de bakjes zonder roem in de prullenbak wordt
gedropt en alle fans zijn weer gevlogen. Ook de manager van het "vispaleis"
zit met een warme mok koffie in een hoekje in een blijkbaar zeer interessante
oude inpak krant te lezen en mompelt iets terug. Was dat voor ons bedoeld? Ik
draai me nog een keer om en als herinnering maak ik nog een plaatje van de
viskraam. Tja, zo gaat dat in het leven
als het lekker kauwen afgelopen is.
