Door een oplettende bloglezer kreeg ik vandaag via de mail
een melding van een dode das (Meles
meles) binnen. Omdat het niet ver van mijn huis is ging ik even kijken. Het
bleek inderdaad een dode das te zijn. Bij de lijkschouwing blijkt dat de
volwassen man zowel een wond aan zijn hoofd als aan zijn achterpoot heeft.
Aan
de overkant van de provinciale weg N570 (Keulsebaan) ter hoogte van het dorp
Herkenbosch waren werklui bezig met een gasleiding. Even een praatje maken. Ze
hadden de das die op het asfalt lag een beetje in de berm gelegd. Volgens hun
was ik niet de eerste die stopte voor de das. En ze hadden gehoord dat er een
medewerker van de Provincie Limburg onderweg is om de das op te halen. Dus laat ik het opruimen aan de provincie over
maar om het overige wegverkeer niet te veel af te laten leiden door de dode das
besloot ik om hem in de greppel te leggen. Het is werkelijk zonde dat zo'n
mooie vitale das, in de kracht van zijn leven, zo aan zijn einde moet komen. Een geluk bij een ongeluk is dat
dit een bekende oversteeklocatie van dassen
is en die staat ook op mijn dasknelpuntenkaart aangegeven.
De Provincie Limburg
die de wegbeheerder is heeft deze kaart inmiddels ook dus ze weten wat ze hier kunnen
doen om verkeerslachtoffers te voorkomen. Toch stap ik een beetje aangeslagen
weer in de auto naar huis. Terwijl ik start dreunt Michael Jackson door de luidsprekers met zijn:
"They Don't Care About Us". Zeer toepasselijk
maar ik hoop toch dat hij in dit geval ongelijk krijgt. Eenmaal thuis voelt het
als een kleine verplichting tegenover de dassen dat ik een verhaaltje moet
maken. Tijdens het schrijven van het verhaal krijg ik steeds meer mailtjes
binnen vanuit verschillende hoeken vanwege de bewuste dode das die ik net
gezien heb. Dat stemt me weer een beetje gelukkig dat ze, denkend aan de das, mij
weten te vinden en de moeite nemen om de dode das te melden! Bij deze wil ik iedereen
bedanken en een speciale high five voor Jos, eerlijk is eerlijk, hij was tenslotte de eerste die de Das meldde!