Vroeg in de ochtend werd er aangebeld. Een man met alpino-petje en zijn hond stonden
aan de voordeur met de mededeling dat er
een dode Vos in het bos ligt. Oké, ik ga
eerst even mijn boterhammen opeten en dan ga ik wel even kijken. Op de
aangewezen plek lag dan de Vos (Vulpes vulpes).
Het is een forse rekel (mannetje). Een schaafwond aan de kaak en voorpoot wijst op een harde tik van een autoaanrijding. Blijkbaar had hij toch nog genoeg kracht om een heel stuk door het bos te kunnen lopen voodat hij uiteindelijk door de poten zakte.
Over de eerste foto sessie was ik niet tevreden dus ben ik even terug
gegaan voor een ander fototoestel. De Vos loopt tenslotte toch niet weg. Hoewel,
bij mijn tweede aankomst stond er een gezin met twee kinderen rond de Vos. Een van de kinderen wilde tot ontzetting van
de ouders de Vos perse mee naar huis nemen. Aangezien de Vos al een paar dagen
ligt en een bepaalde geur met zich meedraagt wilde de ouders dat liever niet. Door
een beetje "gebrek" aan ouderlijk gezag leek het mij verstandig om
mij voorzichtig in het gezelschap te
mengen. Nu ze het dier toch hadden gevonden gaf dat de gelegenheid om uitleg te geven over
de waarde van een dood dier in de natuur. Na een kwartiertje uitleg over alle stadia's
van de ontbinding van deze tijdelijke supermarkt voor allerlei klanten zoals: Wild zwijn, Raaf en Buizerd eten het vlees, Koolmees gebruikt de haren
voor nestmateriaal, Vlinders drinken aan de lichaamssappen, Aaskever en Dodengraver ruimen de restjes
vlees en huid op, Bosmuis knabbelt aan
de botten voor de kalk, Regenwormen en zelfs
speciale paddenstoelen ruimen de laatste restjes op. De rode-oortjes kinderen waren
er nu wel van overtuigd dat de Vos in het bos moest blijven liggen. En zoals de kinderen het onbevangen samenvatte: "Er is nog leven na de dood maar jammer de Vos die zien
we dus nooit meer terug". Nu de dankbaar ogende ouders met hun huppelende kroost weer uit mijn gezichtsveld waren nam ik
het zekere voor het onzekere en pakte ik de Vos op om hem op een rustigere plek
neer te leggen. Ik maakte nog een laatste
foto van de Vos. Rust in vrede. Nu is hij klaar voor zijn laatste belangrijke
taak als ecologische supermarkt.
