Wat gaat de tijd toch snel! Op 21 april liggen er drie
eieren van de Merel (Turdus merula) en zijn veranderd in drie
naakte vogeltjes in het nest.
De Merel ouders lopen hun poten onder hun lijf vandaan
en gunnen zich zelf geen rust. Het bedelgeroep van de jongen stimuleert ze om
nog meer voedsel te halen. Door rustig te observeren zie je pas hoeveel
insecten er worden aangevoerd. Het vrouwtje op de foto heeft zeker negen rupsen
in de bek. Soms zijn het er zoveel dat ondanks de bijtkracht van de snavel toch
een rups weet te ontsnappen maar die wordt toch weer met een volle snavel door
de Merel opgepikt. Tijdens een uurtje zitten heb ik van elke nieuwe aankomst
van het merelvrouwtje zeker 25 plaatjes gemaakt. En elke keer was de snavel rijk
gevuld!
In dat uur kwam ook haar mannetje (met de witte schoudervlek) 10 keer met
een volle snavelbuit voeren. Als je dat alles bij elkaar op telt zijn dat heel
wat rupsen die door de merels worden aangeleverd. Een paar dagen later maak ik
van de jongen nog eens een foto (8 mei) en zie dat de veertjes volop groeien. Geen
wonder dat de jonge spruiten zo hard groeien van dit eiwitrijke dieet!
Weer vier dagen later is er paniek in de tuin.
Twee van de drie jongen zijn uitgevlogen en eentje zit op het randje van het
nest in een Roerdomp houding. Als ik
eenmaal weer uit de buurt van het nest ben vliegt ook het laatste jong uit het
nest. Het jonge uitgevlogen drietal
zoeken nog steun bij elkaar. Het gaat regenen. Ik schuil even onder het afdak en
kijk nog even maar dan duiken ze ook weg onder de nog droge beukenhaag. Het mannetje komt naar het nest en
vliegt er ook meteen weer er af….en raakt blijkbaar een beetje in de stress. Terwijl ik weer langs het nest loop maakt het
mannetje vanuit de schoorsteen een waarschuwende duikvlucht. Toeval ? Nee..dit
was een bewuste aanval. Luidkeels vliegt hij weer op me af en zoefff….. Maar
dan ziet hij blijkbaar zijn jonge kroost, dat door het spektakel, weer over het
gazon hipt. Vlug vliegt hij er na toe en als het vrouwtje ook met voedsel in de
bek komt aanzeilen is het gezin compleet! Er wordt naar hartenlust gebedeld.
En dan wordt zijn stress omgezet in positieve energie om een dikke regenworm uit
het gras te trekken. De drie jongen willen uiteraard deze worm hebben maar ze
zijn daar blijkbaar te klein voor. Het mannetje rent naar een jong, van zijn vorige
nest, dat aan bij de overkant van het gazon staat te kijken. Het grote jong
spert zijn bek open bij aankomst van het mannetje. Maar hij gooit de spartelende
regenworm voor het jong neer en rent weer weg. Dan gaat de Merel weer verder met voeren van zijn jongste
aanwinst. Het grote jong weet inmiddels wel wat hij met een regenworm moet doen
en geniet waarschijnlijk van zijn laatste voorgeschotelde maaltijd.
