Onlangs verscheen een interessant boek over ontstaan en ontwikkeling
van de politieke theorie in het vroegmoderne Nederland met daarin uitdrukkelijk
en uitgebreid aandacht voor Spinoza. Graag attendeer ik in dit blog op:
Erik de Bom (red.), Een
nieuwe wereld. Denkers uit de Nederlanden over politiek en maatschappij (1500 –
1700). Kalmthout/Zoetermeer:
Polis/Klement, 2015
Het boek bevat duidelijk geschreven en goed geredigeerde
hoofdstukken over Desiderius Erasmus
(door Nicolette Mout), Juan Luis Vives
(door Jan Papy), Justus Lipsius
(door Erik De Bom), Leonardus Lessius (door
Toon Van Houdt), Hugo Grotius (door Hans
W. Blom) en Benedictus de Spinoza
(door Piet Steenbakkers). Op het hoofdstuk over Spinoza ga ik zo dadelijk
verder in.
Deze denkers en geleerden lieten zich inspireren door de
geschriften van vroegere denkers, uit de Antieke oudheid met name, en ze legden met hun
traktaten en -soms- pamfletten de fundamenten van een 'politieke wetenschap' waarmee
ze een blijvende stempel op onze cultuur drukten. Uitgangspunt is dat het
denken van deze pioniers kan helpen het hedendaagse politieke denken beter te
begrijpen. De basis ligt immers dáár.
