Zo hadden we deze week de Internationale Dag van het Bos (en Woud), zoals we in oktober een Wereld Dieren Dag hebben. Allemaal herdenking- dan wel werk-dagen voor zaken, die net zo normaal zouden moeten zijn als het hele leven. We hebben toch ook geen Body-Painting Dag ? Of een Tattoo-Dag ? Dat zijn zaken, die niet zo voor de hand liggen en algemeen zijn. Een bos of woud kennelijk ook niet, want bij ons heet dit zal jaren de BomenPlantDag. Waar zelfs de koningin voor naar Amsterdam komt ! Vandaar nog steeds de Oranjeboom, niet waar ? Maar we hebben deze week ook al de Dag van de Tuberculose gehad. Die wereldwijd weer de kop op steekt, samen met het HIV-virus en dan samen de nodige slachtoffers veroorzaken, vooral in Derde Wereldlanden. En we hadden deze week ook de Dag van de (tegen de ??) Discriminatie.
Dat hebben ze in België geweten! In St. Niklaas, naar nadere informatie een toevluchtsoord van rechtse belgen, hebben drie echtparen geweigerd zich door een ambtenaar van de Burgerlijke Stand te laten trouwen, omdat hij onmiskenbaar afrikaanse voorouders had. En daar is een prachtig antwoord op gekomen. Honderden paren trokken naar dit schone stadje en hebben zich door dezelfde man in de een of andere vorm laten trouwen, zij het hertrouwen, dan wel symbolisch trouwen of »voor-trouwen«, dit laatste om het in de loop in het jaar met een echt feest nog eens over te doen. Zoals de televisiebeelden spraken een waar volksfeest, zoals ze dat in België al eeuwen kennen bij allerlei gelegenheden.
Dan doen ze het op de 25e in Berlijn en in Brussel anders. Ter gelegenheid van het herdenken van 50 jaar Verenigd Europa.
Mijn gedachten gingen terug naar de zestiger jaren. Toen kregen we in onze vakbond een speciale training van vier dagen in het Europees Denken. Er was toen alleen nog maar een Gemeenschap van Kolen en Staal. De handel in / van kolen en staal kregen speciale privileges, die ook bij het transport fikse kortingen betekenden. Dikke boeken kwamen op tafel als je de kosten het vervoer van een wagon kolen moest berekenen. En dan die heerlijke tijd van ‘n Benelux !
We hadden nog geen Schengen-verdrag nodig om met één paspoort drie landen te mogen bezoeken. Er was één binnenlands posttarief !! En als spoorman mocht en kon je op het nationaal vrijvervoerbewijs ook België en Luxemburg gratis bereizen. Met de nodige weemoed denken we dan daarom nog terug aan die jaren.
Maar toen was er nog geen minister van Financiën geweest, die zo nodig alle bedrijfs-privileges onder zijn belastingwetten moest verpletten. Na zijn opkrassen werd hij er zelfs kennelijk wel door de collega’s om geprezen ! Maar zijn baas maakte het nog erger ! Die deinsde er niet voor terug alle mensen, die tegen de zogenaamde europese grondwet zouden gaan stemmen, of gestemd hadden, als tegenstanders van Europa te bestempelen. Toen ik die cursus Europese Toekomst volgde, kon hij nog niet lezen.
Maar als minister mag je alles zeggen, waar of niet waar. Zolang het maar binnen JOUW normen en waarden past.
Des te opvallender, dat gisteren een van oorsprong duitse paus een waarschuwing liet horen vanwege zijn zorgen om de europese toekomst. En laat dat nu precies de voor- naamste reden zijn, waarom ik twee jaar geleden tegen die ontwerp Grondwet gestemd heb. Dus niks geen emotionele beweegredenen. Dat de franse president een van de oorzaken geweest is, om dat eerste artikel zo te veranderen, dat heeft hij geweten, want juist zijn land heeft mede deze preambule niet aanvaard. Maar ja, een franse president heeft een politieke functie. Die hij nu, zijn handen afkloppend, neerlegt. Na ons de zondvloed. Zeiden zijn voorvaderen al eeuwen geleden.