Wat als je "formele essenties" als "mogelijkheden" leest – zoals Alan Donagan deed [1]

0
356


In aansluiting op discussies die we hier voerden over “essenties
van niet bestaande dingen” (en in dat verband de betekenis van ‘essentia
formalis’ en ‘existentia actualis’ enzomeer, wil ik graag mogelijk
verhelderende teksten brengen uit Donagan’s Spinoza (1988). Ik doe dat in twee
blogs.


En passant noteer ik dat ik erg verhelderend vond dat hij
erop wijst dat 2/Def2 geen definitie van essentie geeft maar van “wat behoort
tot de essentie”:  “What he [Spinoza]
defines in Part II is not the expression ‘essence’, but the expression ‘belonging
to’ (pertinere) as it applies to an
essence.” [p. 59]


Ik vond steeds het moeilijke van de zgn. "essentie-definitie"
dat je daarmee nog niet te weten komt wát essentie precies is (en ik ben de enige niet). Maar de valkuil
is dus dat we het ten onrechte “essentie-definitie” noemen: het is een
definitie van “wat tot de essentie behoort” – wat er de noodzakelijke én
voldoende voorwaarde voor is.