Na de 2e wereldoorlog werden we geconfronteerd met een opdeling van de landen, die na de Pacten van de Krim en Potsdam waren overgebleven. Waarschijnlijk om de zaak overzichtelijk te maken werden ze opgedeeld in drie onderscheidelijke Werelden.
Omdat het al een paar maanden geleden is herinner ik me nog, dat het zo was, dat de Kapitalistische Wereld als 1e Wereld werd beschouwd, maar met de ondertoon van »democratisch«, echter nooit of zelden al zodanig aangeduid.
De Socialistische, of Communistische Wereld werd de 2e Wereld. Allesbehalve als democratisch, maar meestal als »overheerst« te beschrijven. Ook dit deel werd zelden zo aangeduid.
De Socialistische, of Communistische Wereld werd de 2e Wereld. Allesbehalve als democratisch, maar meestal als »overheerst« te beschrijven. Ook dit deel werd zelden zo aangeduid.
Dat maar een deel van het aantal landen ideologisch tot deze Wereld behoorde, werd nauwelijks in aanmerking genomen. In de 1e Wereld ging men (gemakshalve)wel ervan uit, dat met name in de landen van het Oostblok – Midden en Oost Europa – het opgelegde regiem een onbeperkt vertrouwen genoot. Vergeten werden dan de opstanden in Polen, in Tsjechoslowakije en Hongarije. Waar we wel van wisten. En die in andere landen, waar we pas later van hoorden, omdat ze geringer van omvang waren.
Dat het wel aannemelijk was, werd geconcludeerd uit het feit, dat het alles bij elkaar veertig jaar geduurd heeft, voordat juist van Rusland uit een doorbraak tot vrijheid van meningsuiting kon komen.
Opnieuw ging het Westen er gemakshalve van uit, dat er maar weinig schade was aangericht, omdat »iedereen mee-liep«. We weten nu, dat het aantal slachtoffers minstens net zo groot is als door de 2e wereldoorlog, door de Nazi’s aangericht.
En zo bleef er nog een deel van de wereld over, dat dan tot de 3e Wereld wordt toegerekend.
Het arme deel, waar zich vooral de 1e Wereld zich van aan moet trekken. Die 2e Wereld liever niet, want dan zouden zij daar hun politieke indoctrinatie kunnen voortzetten.
Het arme deel, waar zich vooral de 1e Wereld zich van aan moet trekken. Die 2e Wereld liever niet, want dan zouden zij daar hun politieke indoctrinatie kunnen voortzetten.
Om verschillende redenen zijn een aantal landen er in geslaagd zich uit de armoede-wurging te ontworstelen. Vaak doordat er zich een democratisch regime heeft kunnen vestigen en de wil tot hulp vanuit de rijkere landen daarmee aanmerkelijk kon stijgen.
Afrika blijkt echter het continent, dat zich het langst tegen een betere samenleving verzet.
Als bron van veel economische waarden wordt het uitgebuit, de opbrengsten komen niet ten gunste van de bevolking. En dit komt voor een deel weer door de sociale structuur van bijna de gehele bevolking. Die niet nationaal is georiënteerd, maar opgebouwd is uit duizenden stammen. Met allemaal hun eigen belangen. En frustraties. Daar profiteren dan de »happy few« van, terwijl de overgrote meerderheid het slechter heeft dan in de koloniale tijd. Vrijheid klinkt mooi, maar je kunt er niet van eten.
Afrika blijkt echter het continent, dat zich het langst tegen een betere samenleving verzet.
Als bron van veel economische waarden wordt het uitgebuit, de opbrengsten komen niet ten gunste van de bevolking. En dit komt voor een deel weer door de sociale structuur van bijna de gehele bevolking. Die niet nationaal is georiënteerd, maar opgebouwd is uit duizenden stammen. Met allemaal hun eigen belangen. En frustraties. Daar profiteren dan de »happy few« van, terwijl de overgrote meerderheid het slechter heeft dan in de koloniale tijd. Vrijheid klinkt mooi, maar je kunt er niet van eten.
Maar hoe langer hoe meer krijgen we het nog met een 4e Wereld te maken.
Het vergeten (sub)continent Zuid Amerika, mooier genoemd America Latina. Waar ze de pech hebben maar weinig aan de wereldeconomie te kunnen bijdragen. De olie in het noordelijk deel is niet zo omvattend. Verder is er relatief weinig industrie.
Het kenmerkend beeld is de agrarische bevolking. En daarmee ontkomen de bevolkingen maar net – tot helemaal niet – aan het beeld van de 1e Wereld rond de wisseling naar de 20e eeuw.
En zo is daar het sociale beeld getekend door de economische structuur:
een zeer kleine rijke minderheid, die met steun van de landelijke legers (die door hen betaald kunnen worden), het grootste deel van de bevolking tot een krappe tussengroep en een massale ondergroep heeft veroordeeld.
Het vergeten (sub)continent Zuid Amerika, mooier genoemd America Latina. Waar ze de pech hebben maar weinig aan de wereldeconomie te kunnen bijdragen. De olie in het noordelijk deel is niet zo omvattend. Verder is er relatief weinig industrie.
Het kenmerkend beeld is de agrarische bevolking. En daarmee ontkomen de bevolkingen maar net – tot helemaal niet – aan het beeld van de 1e Wereld rond de wisseling naar de 20e eeuw.
En zo is daar het sociale beeld getekend door de economische structuur:
een zeer kleine rijke minderheid, die met steun van de landelijke legers (die door hen betaald kunnen worden), het grootste deel van de bevolking tot een krappe tussengroep en een massale ondergroep heeft veroordeeld.
Men durft daar niet te spreken van corruptie, die toch onuitroeibaar is. Een enkele maal lukt het een land een president te kiezen, die het meer met de arme bevolking van doen heeft. Maar daar kunnen zelfs de besten ook niet in de hun toegemeten tijd het onrecht van vaak tientallen jaren ongedaan maken. Verbeteringen moeten steeds van onderaf worden opgebouwd.
Maar het ergste is, dat de 1e en de 2e en de 3e wereld doen of er daar niets aan de hand is.
Laat het Vrije Markt Mechanisme maar werken, dat is ook goed voor daar!
Laat het Vrije Markt Mechanisme maar werken, dat is ook goed voor daar!
Er zijn in Europa twee landen, die zwijgend doen, wat ze moeten doen. Omdat Zuid Amerika voor hen altijd de betekenis gehad heeft van een »culturele kolonie« . Het aantal ZuidAmerikanen, dat daar wordt opgenomen, geheel stilzwijgend, als een soort ereplicht schijnt aanzienlijk te zijn.
Wordt het niet eens tijd om ook zo Europees te gaan denken en onze ogen niet langer te fixeren op Afrika, ook al weten we, dat we er niet Zó Veel van kunnen plukken? Maar gewoon, omdat ook die miljoenen recht hebben op een zo normaal mogelijk bestaan.
Een voordeel kan het toch nog brengen: een eind aan de verbouw van planten, waaruit verdovende middelen gemaakt kunnen worden.
Ik vrees echter, dat ook dit een thema is, waar iedere europese afgevaardigde naar zijn, haar buurman, -vrouw zal gaan zitten kijken.
Ik vrees echter, dat ook dit een thema is, waar iedere europese afgevaardigde naar zijn, haar buurman, -vrouw zal gaan zitten kijken.