voorbij normaal en abnormaal..

0
504

Jarenlang heb ik geleefd met angst, in mijn geval een extreme vorm van smetvrees.
Leven met angst is een moeizame aangelegenheid: het vreet energie en brengt je, als je niet uitkijkt, in voortdurend conflict met jezelf. Angst beperkt, en je wilt eigenlijk vrij zijn.

Ik kan andere cliënten als in mijn rol van ervaringsdeskundige hoop bieden. Ik wil hen echter niet voorschrijven hoe ze hun angst moeten aanpakken. Ik voel me namelijk echt geen lichtend voorbeeld, want ik laat me nog steeds door angst in de luren leggen en ik sta nog steeds bij teveel dingen stil. Ik moet nog steeds vaak vechten tegen mijn obsessieve wasneigingen en geef er soms ook nog wel aan toe.

Maar ik merk wel dat het gaandeweg minder wordt. Met name dat laatste vertel ik cliënten mensen dan ook. Dat het dus mogelijk is angst los te laten – door de controle in andere dingen te zoeken.
Het heeft me erg geholpen om mijn huis te ontvluchten, om te gaan werken – eerst als vrijwilliger.

Bezig zijn, geen tijd om na te denken waar het vuil allemaal ligt, en als je thuiskomt te moe zijn om alles weer weg te werken. En tevreden zijn over jezelf helpt ook. Als ik nu thuiskom heb ik het gevoel dat ik hard genoeg gewerkt heb, genoeg mijn best heb gedaan. Ik verlang dan niet meer van mezelf dat ik nog allerlei rituelen ga uitvoeren. .

Ik ben erachter gekomen dat mensen het niet belangrijk vinden dat je handen vies zijn, en of je schoenzolen proper zijn of niet. Waar ze om geven is of je benaderbaar bent, of ze bij je op bezoek kunnen komen, of je samen dingen kunt gaan doen, of je aardig bent. Ze willen je gezelschap, niet je reinheid.

Eigenlijk geef ik ‘mijn' cliënten  mensen de boodschap mee dat ze niet ‘normaal' moeten worden, maar dat ze zichzelf moeten worden.

Aan alle hulpverleners van onze instelling wil ik het volgende vragen:
Hoe zet jij je kwetsbaarheid in ten behoeve van je cliëntèle?
of stop je die weg achter een professioneel masker

*een column voor het personeelsblad, GGZ Heerlen-Maastricht

______________________________________________________