VERRIJKEN

0
307

 Vandaag moest ik in Maastricht zijn. In het Psychiatrich ziekenhuis. Ik was uitgenodigd door een beleidsmaker om voorlichting te geven aan 3 ervaringsdeskundigen die daar in loondienst zijn. Het was een bijzonder treffen, want op zo'n bijeenkomsten is er altijd veel (h)erkenning.

Na afloop sprak ik nog zeker een half uur met een van de Maastrichtse collega's. Het was een bijzonder gesprek over de zin en vooral onzin van diagnoses.
Ze – het nl was een meisje van 24 – straalde ontzettend veel 'puurheid' uit. ik kan er niet zo snel een ander woord voor verzinnen.
Haar diagnose was 'schizo-affectief', ik had  het haar expliciet gevraagd.

Ik denk dat ze zoveel puurheid uitstraalde juist vanwege haar diagnose. ik schreef nl ooit het volgende over diagnoses (in de psychiatrie):

"Of je nu dingen ziet die anderen niet zien,
of een denksysteem hebt dat voor anderen onnavolgbaar is,
of voelt, ruikt, gewaarwordt wat anderen niet beleven:
voor al dergelijke belevingen geldt dat je er verder mee komt,
misschien zelfs verrijkt wordt, als je er naar durft te kijken"

Zij was de zoveelste die me daarin sterkte.

______________________________________________________