Verhalenarchief top 2000

0
360

In 2006 stuurde ik, zoals vele andere luisteraars,  een verhaal in voor de top 2000.
T verhaal werd opgenomen in het nationaal verhalenarchief. 'Oude lezers'  hier, kennen t verhaal waarschijnlijk:

Ingezonden op 25-12-2006

Bij de plaat: a forest

Verdwaald in een bos
In 1992 werd ik voor de eerste keer opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Mijn god wat voelde ik me beroerd. Mijn leven werd beheerst door smetvrees. De therapie die ik ging volgen was loodzwaar. Zou ik ooit weer het normale leven kunnen oppakken?
Toen ik mijn spullen inpakte, deed ik in mijn tas een cassettebandje van the Cure, met daarop het nummer "a forest".
Mijn favoriete nummer wilde ik bij me hebben, en betekende "cure" niet genezing?
Tijdens de therapie leed ik veel angsten, maar gelukkig waren er steeds weer de deunen van dat ene nummer dat me deed verlangen naar de dansvloer, naar de periode dat ik nog klachtenvrij was.

In 1993 werd ik, na 5 maanden, ontslagen. Op de terugreis naar mijn woonplaats Nuth had ik mijn walkman op. Natuurlijk gonsde dat ene nummer door mijn hoofd, "a forest". Dat nummer en mijn humor sleepte me door mijn opname heen.

Bij die ene opname zou het niet blijven, er volgden er nog legio. Nu in Heerlen. En "a forest"reisde steeds met me mee. Uiteindelijk ging ik in 2002 beschermd wonen. Dat voelde ook niet goed. Ik was totaal verdwaald in het woud dat leven heet. Gelukkig was er nog steeds dat cassettebandje met dat mooie nummer.

De dansvloer….dat was al jaren geleden. De tonen van the Cure, met name van "a forest"zorgden ervoor dat ik hoop bleef houden. En warempel, ik durfde weer een keer te dansen!! Natuurlijk op dat mooie nummer.

Inmiddels ben ik aan de goede kant van de hulpverlening terechtgekomen. The Cure heeft zijn werk gedaan met "a forest" .

Ik werk nu zelf in de psychiatrie, in Heerlen, als ervaringsdeskundig begeleider. Veel cliënten die ik spreek hebben hetzelfde meegemaakt als ik.
Hopeloos kijken ze me vaker aan. Soms zet ik dan, wanneer het een leeftijdgenoot betreft, "a forest" op. Daar kan geen therapie tegen op.

Onze maatschappij is een woud van regels geworden; mensen verliezen daarin het overzicht. "a forest", gelukkig is er dit nummer, geen woud van regels maar lekkere deunen, een beter medicijn heb ik nog niet gevonden!!

Hier vind je mijn verhaal in t archief.

______________________________________________________