Ver-Rek-Clame
In onze wereld, waar geld regeert is reclame niet meer weg te denken.
En geef ze eens ongelijk !
Alleen….
Zelfs de wetenschap, die er achter schuil gaat, schijnt zich steeds meer voor de presentatie te interesseren. De vraag waar alles om draait is echter
>>Zit de lezer, luisteraar, kijker te wachten, op wat wij brengen ?<<
dat schijnt ze minder belang in te boezemen.
Zij werken vanuit een opdracht door de producent, of leverancier, want dat zijn hun broodheren. Maar alles wat er achter zit, werkt als een aardappel- of eieren-sorteermachine.
Schudden totdat alles door een of ander gaatje is weggevallen. En maar hopen, dat er zo weinig mogelijk de eindstreep halen. Want alles is toch ergens wel goed voor ?
Om positief te beginnen
er zitten altijd wel een stel heel goede tussen. Waar je oprecht van in de lach schiet. En je ziet, dat het dikwijls de zelfde opdrachtgevers met hun vaste leveranciers zijn. Zij die de onderwerpen aandragen en zij, die het in een reclame omzetten. Haast logistiek dus.
Maar dat is nog niet het bereiken van het einddoel.
Wie in september 2005 een nieuwe auto gekocht heeft, kan zo 30% van de televisiereclame wel missen, want dat duurt nog twee, drie jaar op z’n gunstigst, voor er weer een nieuwe auto op de plank moet.
Als er een grootkruidenier adverteert met zijn rollen wc-papier en stelt
>>Doe uw achterdeel met ons voordeel<<, dan heeft dit meer effect, want iedereen moet toch wel eens ?? Maar wat is er leuk om een kind in een zwembad achter een stuk koek aan te laten zwemmen ? Dat doet Peyn, maar dat schijnt de koekfabriek niet te deren.
49% van de tv-kijkers heeft niets met Tena-ladies, dus kijkt niet. En hoeveel van de vrouwen denken niet bij het horen en zien van reclames >Wat een macho-business <, of >allemaal seksisme< ?
Maar reclame is nu eenmaal onmisbaar, waar het radio en tv betreft.
Het alternatief zou kunen betekenen, dat we terug moeten naar »Peyton Place«, » the Fugetive« en »Bonanza«. Persoonlijk zou ik dat nog niet eens zo erg vinden. Maar daar zit onze socio niet meer op te wachten.
En dan, vergeet niet al die duizenden ontslagen, die zouden moeten vallen !
Maar wat dan?
De methode, die werkt en een stuk ergernis wegneemt is bij tv-reclame
>>Zet het geluid uit!<<, puzzel gewoon verder en houd met een oog het scherm in de gaten om niets van het herstartend programma te missen.
Moeilijker is het bij de radio. Daar moet je wel luisteren.
En daar werkt het ook meer geraffineerd.
Want daar vervult de omroeper al een belangrijke taak. Door bepaalde firma’s bij naam te noemen. Nou, daar hoef je geen hbo-opleiding voor gevolgd te hebben.
Enger wordt het wanneer met de aangekondigde muziek – daar gaat het dan met name om – men gaat kwalificeren. En dan denk i >>Ach man, mevrouw, dat maak ik wel uit, of die muziek, die uitvoering of uitvoerdenen mooi, of prachtig, of knap, of hemels spelen of zingen<<.
Ik moet zonder radio ook naar mijn eigen CD’s luisteren en die hoef ik alleen maar mooi te vinden.
Daarbij komt, dat ik al maanden bv van Villazon een CD in het rek heb staan en er dan weer een omroeper voor de radio hem vermeldt, alsof hij hem zelf de vorige maand ontdekt heeft.
Ik had al jaren een CD van Bryn Terfel in huis, toen ik een opera-grootheid van de radio voor de micro hoorde vertellen gelukkig te zijn met de »eerste« plaat van die man.
Ik hoef geen reclame te maken voor vocale kunst, maar ik geef hier wel mee aan, dat alles maar betrekkelijk is. En daarmee wordt het reclame-aspect toch twijfelachtig.
Ik hoop, dat het weer eens niet meer noodzakelijk zal hoeven zijn dergelijke spam over ons te moeten laten komen en zelf weer Baas worden in eigen Verstand.