Van antraciet tot zwarte humor ?

0
614
Vroeger hadden we bij ons op kantoor een soort koffie-kransje.
Van verschillende afdelingen waren zo’n zes, zeven personen steeds gelijk aan de beurt om koffie te drinken.En dat werd dan ook een echt mannen-onderonsje.
Regelmatig sloeg men kwink en die kwinkslagen werden dan tot moppen verwerkt.
Er was in ons groepje echter een man, die zich netjes aan discussies wist te onttrekken.
Naar aanleiding van de eerste Golfoorlog werd er in de Tweede Kamer gediscussieerd over het al dan niet zenden van een mijnenveger naar de Perzische Golf. Wij zaten al helemaal niet in een kamer, maar er werd door twee vredesapostelen, zoals we ze noemden, toch een praatje over aangeheven.
Een aantal was tegen een paar waren voor. Zo gaat dat. Maar collega van der Sman deed niet me.
Toen we moesten opbreken vroeg een van ons aan hem
>Zeg, van der Dam, wat vind jij daar nou van ?>
Kweet niet – was het antwoord – en ‘t interesseert me ook niet. Ik veeg de mijne thuis wel zelf.
 
Een poosje later was de promotie van een van de kinderen van de directeur aanleiding te debatteren over de stelling, dat >>Ouders altijd wensen, dat hun kinderen het beter krijgen dan zij zelf<<.
Daar bestond echter weinig zekerheid over onder de koffiedrinkers. Het is me tegenwoordig maar een rare wereld. Weer hield van der Sman zich buiten de discussie, maar moest er op het laatste toch aan geloven.
>En van der Sman, hoe is ‘t met jouw kinderen?
Wij wisten dat hij een zoon en een dochter had.
>Ach ik heb daarover geen zorgen meer, sinds het weekeind !
> Hoe dat zo?
>Toen vertelden onze kinderen, dat ze besloten hadden geen kinderen te nemen.
 
Wij moesten onze parkerplaats delen met de collega’s van het bedrijf naast ons. Dat gaf dikwijls aanleiding tot verschillende strubbelingen.
Een keer, op 1 april, had men dan een »totale afrekening« gepland.
Om kwart over acht gaat bij de telefooncentrale van de buren de telefoon.
>U spreekt met van Dam. Mag ik de heer van Drommelen van u ?
>Ik ken geen van Drommelen, welke afdeling werkt die ?
>Inkoop.
> Jammer, maar ik kan niet helpen.
De hele dag door volgen er telefoontjes met het verzoek om van Drommelen te spreken.
Het moet de telefooncentrale bij de buren onderhand erg slecht gaan.
Maar men blijft netjes.
Tot kwart voor vijf.
Dan gaat de telefoon weer
> Hallo, met van Drommelen ! Is er vandaag nog voor me opgebeld ?