Stuart Hampshire (1914 – 2004) een aanvulling

0
438


Het blog van alweer vijf jaar geleden, 19-07-2011: “Stuart
Newton Hampshire (1914 – 2004) verloor met het ouder worden zijn greep op
Spinoza”, vraagt om een aanvulling. Bijvoorbeeld om te verwijzen naar teksten
die toen nog niet op internet stonden. De belangrijkste daarvan is wel deze
tekst (ik heb deze foto eraan ontleend) van


• Alan Ryan over Stuart Newton Hampshire 1914-2004 voor de
British Academy geeft uitvoerige aandacht voor zijn werk aan Spinoza en hoe hij
zich tot diens filosofie verhield [
cf.
PDF].


• Review door Beth Lord in: The Philosophical Quarterly, 56 (224) [2006], pp. 450-2. [PDF]


Zij schrijft: “Hampshire’s 1951
text remains a fresh and engaging introduction to Spinoza’s metaphysical system
that manages both to interpret Spinoza in historical context and to address the
relevance of the Ethics to current concerns in philosophy of mind, ethics and
politics.” [..] “His book is refreshingly non-partisan for the contemporary
reader, having been written outside of the influence of the major studies by
Bennett, Curley, and Deleuze that have since come to dominate.”


Over het latere essay, Spinoza
and Spinozism’, waarmee het boek opent: [..] Hampshire is wrong to state that
Spinoza’s term ‘idea of’ could be translated as ‘representation of’ or ‘meaning
of’ (p. xxxvii). The idea of an action is not its representation, symbol, or
meaning; it is that action expressed in the parallel attribute of thought. All
talk of representation belongs, for Spinoza, in the realm of illusion.”


• Lang review van Steven Frankel in Hebraic Political Studies [PDF]


• Freedom of Mind. The Lindley Lecture, University of
Kansas, March 18, 1965 by Stuart Hampshire, Professor of Philosophy, Princeton
University [
PDF]. Daarin:


In Spinoza's terminology, the
reflexive knowledge of the causal mechanism constitutes a change in the effect.
And this is the complexity which makes a place, as Spinoza suggested, for
freedom of mind.


• Stuart Hampshire, The Spinoza Solution, The New York Review of Books, October 24, 2002 – is alleen
maar te lezen door abonnees e/o hen die apart betalen.