Gisteravond was ik best wel chagrijnig. Chagrijnig klinkt wat negatief. Je weet wel. Zo'n kutgevoel stemming dat je even denkt, 'bah, wat moet ik eigenlijk met mijn leven'. Maar ik was er snel weer bovenop. Een muziekfilmpje op You tube deed wonderen
Dit keer was 'the human leauge' verantwoordelijk voor mijn stemmingsverbetering. En eigenlijk is t steeds jaren 80 muziek die helpend is. Al luisterend naar dat soort muziek, krijg ik vaak prettige herinneringen.
Als tiener was ik vooral gefascineerd door de zang, het bewegen en het uiterlijk van de twee mooie achtergrondzangeressen. Ze waren altijd wat mysterieus gekleed. Het 'weerzien' gister maakte me dus vrolijk.
De band speelt tot mijn verbazing nog steeds. En de danspasjes van die twee dames zijn nog steeds niks veranderd. En laat dat nog maar lang zo blijven..
_____________________________________________________
