Stanley Rosen zag Spinoza als ‘conservatief’, schreef:
"Spinoza is neither a Christian, a modern liberal, nor an existentialist:
freedom is for him possible only on the condition of philosophy, and so, in the
fullest sense, only the philosopher is free. The free society is absolutely
dependent, not on freedom of speech in the sense of anyone's speech, but on
freedom of philosophical speech. This is the heart of Spinoza's 'conservatism,'
and it is explicitly visible in the Theologico-Political
Treatise."
[Citaat uit hierna te noemen boek]
Stanley Rosen was student van Leo Strauss aan de University
of Chicago. Bij hem verdedigde hij in 1955 een proefschrift over Spinoza,
getiteld Spinoza's argument for Political Freedom. [Die titel
wordt op 'zijn' wikipediapagina niet genoemd,
maar was te vinden bij de Duitse Spinozabibliografie; en hier]
Dat hij goed naar z’n hoogleraar geluisterd had en in
Spinoza geen politiek liberaal zag blijkt al uit het bovenstaande citaat en uit
het abstract van de lezing die hij gaf voor het “Symposium: Spinoza’s Law in
2003 waar Rosen sprak over “Spinoza's Argument for Political Freedom,” waarbij
de notitie werdgemaakt: “A substantially similar version of this piece has
previously been published by Stanley Rosen in Spinoza's Argument for Political
Freedom – z'n dissertatie uit 1955 dus. [Cf.]
