Ik denk dat ik het meisje van 22 jaar dat volgens Martin Šimek in Spinoza de bestemming van haar leven had gevonden, heb kunnen traceren.
Op de Spinozadag op 22 november in Paradiso besprak Šimek op een grappige manier hoe hij voor zijn bijdrage aan die dag geworven was door een meisje van 22 jaar, met een aardige stem, met wie hij in Café Eijlders had afgesproken en die vol van Spinoza bleek te zijn. Grappig was hoe hij zei teleurgesteld te zijn in die liefde van haar voor een ander, maar ja, hij met zijn 61 jaar kon natuurlijk niet concurreren met een man van 377 jaar…
[Zie de YouTube-video die ik ervan maakte]
Ik denk nu dat ik dit – met een knipoogje naar Novalis – 'Spinozabetrunkenes Mädel' heb getraceerd: ik denk dat het Manon Schotman geweest is.
*) Wat die poster betreft zat ik wel in de buurt. Ik ontdek nu dat de vormgever van Cimedart, Floor Wesseling, hem ontworpen heeft.
Manon Schotman heeft het zelfbewustzijn dat ook de jonge Spinoza gehad moet hebben. Zie hoe ze op een website over Kant en Schopenhouwer schreef en daar een pagina aan toevoegde met: “Goed, nou hebben we de mening gezien van de 18 eeuwse invloedrijke filosoof Kant en de mening van de iets minder invloedrijke 19e eeuwer Schopenhauer, maar de mening van de 21ste eeuwse filosoof Manon, waarvan de invloed nog zal blijken, bleef nog in het ongewisse.” In het stukje dat ze daarna schreef, noemde ze de naam van Spinoza niet, maar bleek ze wel duidelijk door zijn benadering geïnspireerd. Ze schreef: