Spinoza kon het waarschijnlijk niets schelen of de ban werd ingetrokken

0
504


Of zoals David Wertheim het op 31-10-2009 fraaier in Trouw verwoordde: "Spinoza maalde niet om opheffen van banvloek."

Dit wordt waarschijnlijk mijn laatste blog n.a.v. het
symposium over het al dan niet opheffen van de ban. Ik had het dan wel
getypeerd als een non-issue, maar dat kan geen voldoende reden zijn om het er
op dit blog dan niet meer over te hebben. Spinoza.blogse wil immers onder meer
signaleren wat er m.b.t. Spinoza zoal gaande is. En het was deze week dit
symposium dat het voornaamste Spinoza-stof deed opwaaien. Ook al vond ik het
dan “much ado about nothing”, ik kan er wel waardering voor opbrengen dat
anderen er e.e.a. van opgestoken hebben, zoals sommigen op dit blog getuigden. Iemand
e-mailde mij gisteren:


“Mooi dat ze Spinoza
die ban niet afgenomen hebben;
die hoort gewoon bij hem!”


Die historisch uitgesproken ban kón uiteraard sowieso nooit
meer ongedaan gemaakt worden. Wat dat betreft was het afgelopen zondag één
groot theater waarin o.a. de ban uit het originele ‘Escamoth’ in het Portugees
en ook nog eens in het Engels werd uitgesproken – opgevoerd als het ware. Het 'aarzelend
geklap' na het voorlezen, waarvan Wim Goris melding deed, lijkt me veelzeggend
(sommigen zullen het als theaterkunst ervaren hebben). Duidelijk werd ook wel
dat de oorspronkelijke ban al lang niet meer geldt, ook niet voor de Snoge
(waarop ik in mijn
blog van 5 december, “Wie is er nog in de ban van Spinoza’s
ban?”, al had gewezen.)


Ik heb met dit slot-blog gewacht tot het vooraf toegezegde blog
van Steven Nadler over de bijeenkomst over de ban van afgelopen zondag vandaag op
Huffington Post verscheen. Het is zowaar nog korter dan
zijn eraan voorafgaand blog. Ik kan het hier voor ieders gemak wel overnemen. Voor
de titel van dit blog werd ik geïnspireerd door de slotwoorden ervan. Iets
vergelijkbaars had ik gesteld in mijn eerder genoemde blog van 5 december.