Volgens het vorige blog bleek de meest recente omvattende joodse geschiedenis te zijn (en behalve die van Graetz (cf blog), de enige waarvan op internet iets te zien is):
Hayim Hillel Ben-Sasson (Ed.): A History of the Jewish People. English transl., Harvard University Press, 1976. Zes verschillende geleerden van de Hebrew University in Jerusalem werkten hieraan mee.
“It has been acclaimed as the most comprehensive and penetrating work yet to have appeared in its field. Six distinguished scholars at the Hebrew University, Jerusalem, have set forth here for the first time the authentic story of the Jewish past that is relevant to the Jewish present. Special attention is paid to the significant historical sources that have come to light in the past decades, to the findings of archaeological research, and to source materials in Jewish studies such as talmudic literature–sources that have too often been ignored by historians.” [Books.google]
Over Spinoza gaat het in ‘Part V The Middle Ages’, gescheven door Ben-Sasson zelf, waarin het de laatste (41e) paragraaf uitmaakt: “The Social Ideals of Jewry at the End of the Middle Ages.” Spinoza hoorde volgens deze historici dus niet in ’Part VI The Modern Period’, geschreven door S. Ettinger. Spinoza zou eerder een oude episode afsluiten dan aan het begin staan van een nieuwe. Dat is al wel veelzeggend.
Ik citeer hier wat er in dit boek over Spinoza geschreven staat. Als je leest dat hij tijdens zijn leven slechts één boek publiceerde, krijg je argwaan inzake de deskundigheid van waaruit het geschreven is. Opmerkelijk is – wat je wel vaker tegenkomt – dat de auteur Spinoza een louter christelijk geïnspireerde visie op de joodse geschiedenis toedicht.
