‘Spinoza. Filosoof van de blijheid’ geVelterd

0
307

Johan VelterJohan Velter, werkzaam bij de Openbare Bibliotheek Gent, ondermeer als IT-verantwoordelijke, is vooral bekend als uitgever te Gent van bibliofiele edities en organisator van DRUKsel, een van 1998 tot 2006 gehouden internationale beurs van aparte boekenmakers, bibliofiele drukkers en kleine uitgevers. Hij was Juryvoorzitter voor de Plantin-Moretusprijs voor de best verzorgde boeken van 2004. En voorts is hij bekend van zijn poëziebesprekingen in De Poëziekrant (zie hier en hier voorbeelden van zijn korte, maar soms prikkelende recensies). Op zijn blog maakte hij vorig jaar brandhout van een nummer van het tijdschrift Yang. O.a. Koen van Baelen kreeg er als recensent van Rüdiger Safranski's Romantik flink van langs. Die riposteerde:  "U bent een rancuneus ventje, heer Velter. Dit stukje heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat de redactie van De Leeswolf een tijdje geleden heeft beslist om uw recensies niet meer te publiceren. Dat de hoofdredacteur mij de opdracht gaf om u mee te delen dat uw slordig geschreven, warrige, tendentieuze en slecht beargumenteerde teksten niet meer door de beugel konden, moet ik nu bekopen. U rook uw kans. Maar onder de indruk van uw kritiek ben ik geenszins. Uw vileine stukje is een apert geval van kwade wil, vooringenomenheid en bewuste misreading, het haalt zijn scherpte uit de onwil om te lezen wat er staat en creëert een vals beeld van de strekking van mijn stuk. "
Dit gaf daar nog een hele discussie.
Ook kreeg hij van Marc Reugebrinks lik op stuk in een blog: Veld-Velter-Veldst, over Johan Velter "wiens […] site een voor mij onverwachte, zodanig hoge zuurtegraad heeft dat het hem als medewerker van de Gentse bibliotheek bijna tot een gevaar voor de aanwezige collectie maakt."

Waarom rakel ik dit op? Het enigszins recalcitrante ehh… noem het Velteren, lijkt me nuttige achtergrond bij het beoordelen van zijn recensie van het boekje Spinoza. Filosoof van de blijheid (Tinneke Beeckman, red.) dat ikzelf op dit weblog behoorlijk enthousiast besprak. Onze waarderingen staan precies haaks op elkaar. Hij maakt eerst en vooral zijkerige opmerkingen over de vormgeving* en blijkt vervolgens er niets van te moeten hebben dat Tinneke Beeckman vanuit een boeddhistische meditatie over Spinoza schrijft. Hij heeft ergens opgevangen dat het denken van Spinoza 'een contextueel denken' is (alsof dat iets bijzonders is) en dan moet iemand niet met boeddhisme komen aanzetten – zo simpel lijkt dat.