Spinoza in de Nederlands-joodse historiografie # 10
Sigmund Seeligmann was geboren in Karlsruhe en kwam op jonge leeftijd met zijn ouders naar Nederland waar hij z’n opleiding ontving aan het Nederlands Israëlitisch Seminarium en volledig Nederlander werd; hij combineerde het religieus orthodox zijn met het a.h.w. tegelijk werelds zijn. Ontwikkelde een grote liefde voor het boek en voor de geschiedenis van het jodendom. Ontpopte zich als een kritisch geleerde historicus die bekend werd om zijn uitgebreide bibliotheek en – wegens zijn Duitse achtergrond en blijvende affiniteit – zijn internationale contacten. Hij was bemiddeld en vervulde een leidinggevende rol bij diverse instituten die de studie van het jodendom bevorderden. Hij was Moré en tenslotte ook Rabbijn in Amsterdam. Hij werd gewaardeerd maar ook gevreesd om zijn scherpe pen – was blijkbaar geen makkelijk man in de omgang. Zo blijkt uit deze typering van zijn op 10 januari 1907 geboren zoon Isaac Leo Seeligmann [Sigmund was in 1905 gehuwd met Juliette Seeligmann-Veershijm]: “His early life was dominated by a father who was perhaps not always easy to get on with.” [cf]
Als orthodox was hij toch overtuigd Zionist en zelfs vanaf 1904 enige tijd voorzitter van de Nederlandse Zionistenbond.
100 jaar na het ontstaan in Duitsland van de Wissenschaft des Judenthums richtte hij samen met anderen op 24 april 1919 het Genootschap voor de Joodse Wetenschap in Nederland op.
