"sein Lieblingswerk"
Van deze joodse Duitse arts, die een bijdrage
leverde aan de ontwikkeling van de psychiatrie, is geen volledige biografie op
internet te vinden (voor een correctie zie aan 't eind van 't blog). Wel zijn er brokstukjes die ik bijeensprokkel zo dat er
hier enig beeld van de man kan ontstaan. Jammer genoeg is het lemma over hem op
p. 881 in Alma Kreuter, Deutschsprachige
Neurologen und Psychiater: Ein biographisch-bibliographisches Lexikon von den
Vorläufern bis zur Mitte des 20. Jahrhunderts [Walter de Gruyter, 1995] bij
books.google niet in te zien, alleen het staartje ervan. Elders
vond ik:
Sigismund Eduard Loewenhardt, born March 12, 1794* in
Angermunde, participated as military surgeon in the wars of liberation and then
practiced in Prenzlau as of 1825; he worked there for half a century and died
1875. He had a very active practice which extended 12 miles around the town,
but also published several papers, e.g. 1872 "Be. de Spinoza in s.
Verhältnisse zur Philosophie und z. Naturforschung." [gevonden in: Julius
Hirschberg, The history of ophthalmology,
Volume 6. Wayenborgh, 1986 – books.google]
Zijn dissertatie uit 1817, De myelophthisi chronica vera et notha, is op books.google
gedigitaliseerd. Edward Shorter schrijft erover in A Historical Dictionary of Psychiatry [2005, PDF]:
“Although careful clinical
descriptions of the spinal form of neurosyphilis, called “tabes dorsalis”
(wasting of the posterior columns of the spinal cord), or “locomotor ataxia,”
go back to Sigismund Loewenhardt’s (1796–1875) Latin treatise De myelophthisi chronica
in 1817, it was only in 1822 that the young Paris physician Antoine Laurent
Jessé Bayle (1799–1858) described in his medical thesis what turned out to be
the cerebral form of syphilis.”
