Twee weken geleden gaf ik in een blog bekendheid aan de nieuwe uitgave van Wim Klever, die bij hem besteld kon worden. Het ging om Mandeville (1670-1733) Cynisch essayist op basis van Spinoza’s Ethica.
Er staat op de cover en er komt in dit blog geen plaatje van de man, want er bestaat van hem geen portret (op een klein schetsje na in een van zijn boeken, waarvan wordt aangenomen dat het de auteur moet voorstellen).
Aan het begin schrijft Klever: “Dit boekje is tweede onderdeel van het drieledige project: Spinoza in Engelse bewerking, waarvan het eerste deel is verschenen als John Locke (1632-1704). Vermomde en miskende Spinozist en het derde deel zal heten Hume’s Spinozistische Verhandeling over de menselijke natuur.”
Inmiddels heb ik deze tweede studie gelezen en geef er hier mijn leeservaring over. Maar eerst iets over Bernard Mandeville.