Hij kon er niet meer onderuit ! Hij moest wel. De enige zus in de familie was weer aan het uitnodigen geweest. De hele familie bij elkaar. Dat ging haar altijd wel gemakkelijk af. Zij was de enige zonder eigen gezin. En gepensioneerd na ruim 40 jaar vruchtbare arbeid onder de kindertjes van andere mensen. Daar was veel organisatie-talent voor vereist geweest en dat ben je maar niet zo, na een afscheidsfeest, maar weer kwijt.
Alles over de grond bij ‘n verjaardag ? Waar begin je aan ? Dus uitwijken, zoals er al jaren werd uitgeweken. Meest naar oude boerderijen. Het bloed kruipt toch altijd naar waar het niet gaan kan ? Een pannenkoeken boerderij, een boerderij bekend om de kanker-onderzoeken van ene dr. Moerman. Een dorps-museum.
Nu dan dit jaar naar een wijnboerderij.
Klinkt aanlokkelijk, maar is het niet. Althans niet voor Peter.
Vanwege zijn medicijngebruik mag Peter geen druppel alcohol. En ach, Spa-blauw kun je overal wel drinken. Toen zijn eigen dochter in de zelfde gelegenheid haar huwelijksfeest vierde, was het een nog aangenaam oord.
Maar nu herinnert hij zich een terras met grind-bodem. Het restaurant boven, via een smalle trap, waar toen al de invaliden-kar van de kleine Josef een probleem mee had.
Peter ging alles eens op een rijtje zetten.
Dus geen wijn of iets dergelijks. Zijn rollator laat ook geen enorme uitstapjes toe, het enige voordeel is de eigen zetel steeds onder handbereik.
Het risico van aanwezige rokers, die de »vrije lucht« al gauw als excuus zullen aanwenden hun hobby niet voor een paar uur te onderbreken. Maar goed, dat zus zelf een behoorlijke anti-rookster is, hoewel zij wat aan haar handen mankeert! Die laten te veel ruimte, zodat er veel door de vingers gezien kan worden.
Er zal worden gegeten naar het programma van zus-lief. En niet naar het vaste programma, waartoe een diabetulo is veroordeeld. De noodzaak van het gebruik van hulpmiddelen is daardoor ook de gewenstheid van een invaliden-toilet. Wellicht is daar iets doen aan ?
Dan kan daar ook naar worden uitgeweken, wanneer voor de maaltijd de injectie moet worden geplaatst. De medicijnen na de maaltijd, kunnen die dan nog op de voorgeschreven tijd worden ingenomen? Zo moet men wel vooringenomen gaan lijken!
En dan de zeer onaangename omstandigheid, die de behandelende kno-arts toen als »party-d0ofheid« aanmerkte. Hijzelf had het de naam »selectieve doofheid« gegeven. Wanneer in een grotere groep een aantal pratenden bezig zijn, dan hoort de »lijdende« een brij aan woorden, zonder daar enige zin aan te kunnen geven. Het dringt niet meer tot hem, haar door, wie wat zegt. En al helemaal niet of hij, zij de aangesproken persoon is.
Hij is zelf al een beetje gewend om met deze beperkingen te moeten leven. Maar hoe is het met de anderen, die hij daar zal ontmoeten? Veel ervaring heeft hij niet meer. Volgens zus is hij zelf schuld aan het isolement, waarin hij is verzeild geraakt. Dat klinkt een beetje als de no-claim regeling in de gezondheidszorg. Moet je maar niet zo stom zijn om als je ziek bent, naar een dokter te gaan en medicijnen te slikken.
Maar met dit familie-gebeuren denkt zus een doorbraak te bereiken. Het zal de laatste keer zijn, dat de hele familie bijeen zal zijn. Een broer is al met zijn vrouw geëmigreerd, een ander staat op het punt het zelfde te doen. De laatste laat hier ook niets meer achter, dan zijn zus en andere broers. Dus zal die wel niet meer voor een verjaardag het moederland weer eens opzoeken. Een wat triest vooruitzicht, maar wat wil je, wanneer je gezamenlijk de zestig jaar bent gepasseerd. En de een na de ander wat meer krakkemikkeriger wordt, dan we al waren.
Dus neem je een besluit en zeg je zus toe, dat je komt. Je hebt er verschillenden al in geen jaren gezien. Maar, zoals gezegd, eigen schuld!
En je neemt je dan voor, om er maar een echte voorstelling van te maken !
> Hé, dag, hoe gaat het ? Nee, even niks zeggen, even kijken ?? Dat moet Karel zijn ? Ja ?
Oh, is het Anton ! Ja, het is al zo lang geleden !
> Kijk nou, daar hebben we Ineke ! Oh, sorry, ik vergis me, het is Ada ! Of ook niet ??
Ja, ja. Nou is die Peter al aan het dementeren ook !! Nou hoeven we hem al helemaal niet meer op te zoeken, want hij zal dan wel gauw in een verpleeghuis worden opgenomen. As ut nou maar geen Altzheimer is of wordt!
