Je ziet het soms antiquarisch aangeboden worden of iemand wil je op Marktplaats laten bieden op ofwel Spinoza: Roman von Otto Hauser [Stuttgart, A. Bonz, 1907],
ofwel de vertaling door H.A. Lesturgeon in hetzelfde jaar uitgekomen bij Brill, Leiden. Voor wie uit interesse voor Spinoza wellicht overweegt zo’n boek aan te schaffen, kan het wellicht geen kwaad te weten dat hij, zoals Jay Geller hem omschrijft, een 'antisemitic polemicist' was.
De in Kroatië geboren in Wenen wonende en werkende polyglotte schrijver, vertaler en literatuurhistoricus, maakte in 1901 een anthologie met Nederlandse lyriek, waardoor hij enige bekendheid verwierf. Na de Eerste Wereldoorlog schreef hij talrijke boeken over rassenleer en jodendom, zoals Rasse und Rassefragen in Deutschland [Weimar, Duncker, 1915]; Juden und Deutsche [1930]; Die Juden und Halbjuden in der deutschen Literatur; Rassezucht [Braunschweig und Hamburg, G. Westermann, 1924]; Geschichte des Judentums [Weimar, Duncker, 1921. – VII, 535 pp.] Met zoals het in The Abraham Wolf Spinoza Collection staat: “Many references to Spinoza” en in de Duitse Spinoza-bibliografie: “Spinoza-Erwähnung: Spinoza: 321-324. Ferner/further: 182, 217, 263, 272, 328, 329, 341, 350, 389, 391, 409, 459; Spinoza und Judentum” is namelijk een van de thema’s.
