Van de Iraniërs die sinds de Iraanse Revolutie van 1978 in exil leven, zijn er velen in de Verenigde Staten van Amerika terecht gekomen. Daar hebben sommigen een aantal satelliet-tv-zenders opgericht. Pars TV is daarvan, meen ik, de grootste. Op die tv-zenders wordt veel gepraat, over politiek, cultuur, geschiedenis, psychologie etc. waarbij luisteraars de mogelijkheid hebben te telefoneren en kwesties voor te leggen of in discussie te gaan.
Ik heb heel wat van dit soort uitzendingen gezien, waar mijn Iraanse vrouw meestal met de koptelefoon naar luisterde. Mijn oren hebben veel Iraans opgevangen, zodat ik de taal direct herken, maar ik heb nooit geleerd er iets van te verstaan. Mijn vrouw met wie ik nadat ik haar zeven jaar kende, vijf jaar getrouwd geweest ben, is drie jaar geleden overleden. Driekwart jaar na haar overlijden ontdekte ik Spinoza die mij niet meer heeft losgelaten. Ik kan zeggen dat zijn filosofie mij in die tijd zeer geholpen heeft in het verwerken van mijn rouw en bij veel meer.
Vandaag zag ik dat Bahram Moshiri op Pars TV een uitzending had over Spinoza. Onder de tags staan woorden als: azadi = vrijheid en enghelab = revolutie. Die woorden ken ik, maar dat is tegelijk zo ongeveer het enige wat ik ervan begrijp. En te horen is dus enige malen de naam Spinoza.
Er worden filmpjes in allerlei talen over Spinoza op YouTube geplaatst: in het Italiaans, Spaans, Portugees. Die signaleer ik meestal niet in dit weblog. Maar voor deze uitzending over Spinoza in het Iraans maak ik – gezien deze voorgeschiedenis – een uitzondering. En ach, misschien vindt u, bezoeker van dit weblog, het ook wel leuk te merken dat over Spinoza in het Farsi wordt gesproken.
Bahram Moshiri – باروخ اسپینوزا – بخش یکم
