In aanvulling op mijn 6e bespreking van een week geleden van Maarten van Buurens
boek Spinoza. Vijf wegen naar de
vrijheid, kom ik nog met een kleine aanvulling. Het lijkt een minder
belangrijk punt te betreffen dan de meer fundamentele discutabele interpretaties
van Spinoza’s filosofie die ik aan de kaak stelde. Waar ik nu mee kom is een
kwestie van meer historische en mogelijk filologische aard. Ik liet het eerder
rusten, maar daar het niet als echt onbelangrijke kwestie kan gelden, kom ik er
nu toch mee.
De aanleiding is dat ik vandaag van iemand een e-mail kreeg,
met daarin de mededeling:
"Ik heb intussen het boek
van Van Buuren over Spinoza aangeschaft, ben van plan het helemaal te
bestuderen. Eerste indruk: erudiet en informatief werk." Daarop antwoordde
ik:
"Dat Van Buurens
Spinoza-boek behoorlijk erudiet en informatief is, heb ik in de diverse blogs
die ik aan zijn boek wijdde ook vermeld, en apart nog eens in een laatste blog.
Maar van zeer belangrijke elementen van Spinoza's filosofie bakt hij niets.
Eruditie kan iemand soms ook in de weg zitten, lijkt het wel."
En nu besloot ik op het volgende te wijzen.
