Al enige tijd ben ik (vaag) van ‘plan’ het boek van Paul
Wienpahl, The Radical Spinoza (New
York University Press, 1979) dat ik zeven jaar geleden enthousiast besprak [cf. en cf.], weer eens te herlezen. Het komt er almaar niet van,
daar ik nog met zoveel andere Spinozana bezig ben. Maar wie weet…
… en wie weet stimuleert me de uitvoerige recensie die Dan
Lusthaus, tegenwoordig onderzoeker en docent South Asian Studies aan de Harvard
University, in 1990 schreef voor het Journal
of Chinese Philosophy [17 (1990) 387-396] en die hij onlangs op zijn
pagina bij academia.edu
plaatste. Het is blijkbaar een scan
van een niet zo’n heel duidelijke kopie, want het eindresultaat is niet lekker
leesbaar. Daar ik het wel een helder verhaal vond dat mijns inziens ook na ruim
25 jaar nog nuttig is, probeerde ik het met inzet van OCR op te schonen, hetgeen
wonderwel lukte.
Ik breng hierna dit
review, inclusief de kleine glossary met Chinese tekens – het was nu eenmaal
voor een ander publiek bedoeld. Ik vind het een interessant en aanstekelijke
bespreking van een opmerkelijk en uitdagend boek. Dat ik het hier opneem wil
niet zeggen dat ik het met alles (van bespreking en boek) eens ben, maar met
veel wel. Misschien is het extra van nut voor degenen die Spinoza in samenhang
met het Boedhisme bestuderen.
