Net uit en nu al op dit blog…
Hierbij signaleer ik een nieuw boek, waarin – uiteraard bij zo'n thema – ook Spinoza's TTP uitgebreid wordt besproken. Ongeveer de helft van dat lange hoofdstuk is bij books.google te lezen, en het leek mij het signaleren zeker waard. Bij Spinoza gaat het niet echt om politieke theologie, maar om, zoals Leo Strauß het omschreef: het theologisch-politieke probleem, of zoals ik het zelf het liefst zou omschrijven: hij gaf met zijn TTP een 'Kritiek van de theologische politiek.' Dit terzijde.
… "for Spinoza the Mosaic constitution inaugurates the promise of a democratic state." (p. 68).
Mij kwam als behoorlijk interessant voor dat de auteur uitvoerig Simone Luzzatto's Discourse on the Hebrew State (1638) behandelt. Dit was de eerste politieke verhandeling door een joodse schrijver die de Mozaïsche wet door een machiavellische bril op de Hebreeuwse Bijbel bezag. Het was al bekend dat Luzzatto invloed had op Menasseh ben Israels pleidooi voor toelating van joden in Engeland (zie dit blog). Maar volgens Hammill is er ook invloed op Spinoza te onderkennen. *)
Graham Hammill: The Mosaic Constitution: Political Theology and Imagination from Machiavelli to Milton. University of Chicago Press, 2012 – 9780226315423
De uitgever:
"It is a common belief that scripture has no place in modern, secular politics. Graham Hammill challenges this notion in The Mosaic Constitution, arguing that Moses’s constitution of Israel, which created people bound by the rule of law, was central to early modern writings about government and state.
Hammill shows how political writers from Machiavelli to Spinoza drew on Mosaic narrative to imagine constitutional forms of government. At the same time, literary writers like Christopher Marlowe, Michael Drayton, and John Milton turned to Hebrew scripture to probe such fundamental divisions as those between populace and multitude, citizenship and race, and obedience and individual choice. As these writers used biblical narrative to fuse politics with the creative resources of language, Mosaic narrative also gave them a means for exploring divine authority as a product of literary imagination. The first book to place Hebrew scripture at the cutting edge of seventeenth-century literary and political innovation, The Mosaic Constitution offers a fresh perspective on political theology and the relations between literary representation and the founding of political communities."
