En ineens stuitte ik na lange tijd weer eens op een gedicht over Spinoza. En wat voor een gedicht. Na veel zoeken en combineren (nergens was een interview met of essay over haar op internet te vinden) was ik toch in staat uit een snippertje hier en een brokstukje daar een korte biografie van deze dichteres samen te stellen, die intussen al heel wat dichtbundels op haar naam heeft staan.
Margaret Holley werd geboren in Detroit, Michigan, en ontving haar opleiding aan het Wellesley College en het Bryn Mawr College, waaraan ze haar doctorsgraad in Engels behaalde en waaraan ze vervolgens les gaf en leiding gaf aan het Creatief Schrijven Programma.
Daarna werkte ze in Scottsdale, Arizona, voor het American Committee for the Weizmann Institute of Science. Vervolgens verhuisde ze met haar man naar het Phoenix gebied waar ze momenteel werkt in Marketing & Development voor de Jewish Family & Children’s Service.
Zij schreef diverse dichtbundels:
The Smoke Tree (1991, waarmee ze de Blue Stem Award won),
Morning Star (Copper Beech Press, 1992 – Richard Wilbur zou het omschreven hebben als “one of the finest books of poetry I have read in years”),
Beyond Me (North Wood Press, Inc.Wisconsin, 1993),
Kyrie for One Voice: Poems by Margaret Holley (Greentower Press, 1993)
Kore in Bloom (Copper Beach Press, 1998),
Walking Through the Horizon (University of Arkansas Press 2006).
Ook schreef zij de studie: The Poetry of Marianne Moore: A Study in Voice and Value. (Cambridge University Press, 2009)
Haar fraaie gedicht "Spinoza’s Gold" zal wel in een van haar eerste bundels opgenomen zijn. Ik trof het aan in The Kenyon Review van 1992 en neem het hierna op:
