In mijn werk, in de Geestelijke Gezondheidszorg, kom ik ze ontzettend veel tegen: van die mensen die de hele dag met een mobiele telefoon rondlopen. Ze zijn echter zelden of nooit bereikbaar; och, misschien is dat maar goed ook.
Ze hebben nooit tijd en zitten altijd te vergaderen.
En waar ze ook heel erg goed in zijn: alles in protocollen gieten, dan blijft alles beheersbaar, tenminste dat denken ze.
Het woord pauze kennen ze niet. Misschien klinkt dat woord wel te gewoon !?
In ieder geval praten ze dan ook alleen maar over "moeilijke kwesties" en "klantvriendelijk opereren".
Wanneer eten die mensen eigenlijk, het zijn hopelijk toch wel echte mensen?
Ik ga van de week toch maar eens iemand in de arm knijpen.
Och, ja ze vinden mij wel aardig…..daar heb ik niet over te klagen.
Maar ik vraag me wel eens af hoe je beleid kunt maken als je nog nooit een kliniek van binnen hebt gezien; misschien lezen ze wel boeken over klinieken en hebben ze daarom wellicht geen tijd om er eens binnen te lopen.
Wonderlijke wezens,
…….MANAGERS……………!!
ik ken trouwens een heel erg goede manager. Het is mijn moeder, die heeft 8 kinderen op de wereld gezet en allemaal hebben ze een gelukkige jeugd gehad. Tsja, dat is pas managen!
Morris©
