Dat u dat alvast weet.
Het zal vooral aan Jan Bor liggen (die hier op VPRO-boeken te beluisteren is en Wim Brands niet echt nodig heeft om in gezweef te komen, maar door hem daaroe wel gestimuleerd wordt).
Jan Bor, Mondriaan filosoof. Bert Bakker, 2015.
"Mondriaan filosoof? Hij was toch een schilder, zelfs een van de belangrijkste van de twintigste eeuw? Maar Mondriaan heeft ook tot het einde van zijn leven teksten geschreven. Daarin zet hij in filosofische taal uiteen dat zijn beeldende werk een uitdrukking is van zijn visie op de werkelijkheid. In die zin is hij, zowel beeldend als schrijvend, filosoof. Zijn teksten, die net zo goed als zijn beeldend werk deel uitmaken van zijn oeuvre, vragen om een filosofische verheldering. Jan Bor laat in Mondriaan filosoof zien dat Mondriaans werk oosterse invloeden heeft ondergaan. Daarin heeft de theosofie een rol gespeeld. Maar Mondriaan was te oorspronkelijk om zich door welke leer dan ook te laten beknotten. Hij was een onafhankelijk schilder en een onafhankelijk denker. Zijn werk toont een dimensie die geen leer of theorie kan omvatten."
Als u in het zoekvenster De Stijl ingeeft, komt u bij diverse blogs én ook bij het artikel "Spinoza et "De Stijl"" van Dr. Cornée Jacobs.
