Dit vond althans Frederick Pollock in zijn Spinoza: His Life and Philosophy in 1880 waar hij schreef [op p. xxxv]: "In English the best general view is still given by Mr. Froude's essay [in] the Westminster Review."
Zo horen we deze getuigenis van hem die zelf in latere jaren door velen lange tijd als de schrijver van het beste Engelstalige boek over Spinoza werd beschouwd. Pollock noemde Froude en niet George Henry Lewes die al eerder, meest anoniem, essays over Spinoza schreef in diverse bladen en een relatie kreeg met de schrijfster George Eliot, de vertaalster van de TTP en de Ethica.
Rond het midden van de 19e eeuw was er in Engeland een nieuw oplevende belangstelling voor Spinoza ontstaan, met name in de Westminster Review van Jeremy Bentham en James Mill, waarvan George Eliot in die tijd redacteur was.
Deze Froude was een Engelse geschiedkundige, biograaf, schrijver en redacteur van Fraser’s Magazine die zeer ontevreden was over de ontwikkeling van de protestantse godsdienst van zijn tijd en daarom grote belangstelling kreeg voor denkers en auteurs als Spinoza, David Friedrich Strauss, Emerson, Goethe, en vooral Thomas Carlyle [cf. wiki].
