Het zal zodadelijk duidelijk worden, waarom ik op internet enige gegevens over emeritus-professor dr. Jan de Vet probeerde op te sporen. Dichterbij dan dit fotootje (een still van een Nieuwssuitzending van Nijmegen van 12 oktober 2009) en onderstaande gegevens kwam ik niet.
J.J.V.M. de Vet, Joannes Josephus Victor Maria de Vet (1934) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de KUN. Hij promoveerde er cum laude op een dissertatie over Pieter Rabus (1660-1702), een wegbereider van de Noord-Nederlandse Verlichting (Amsterdam-Maarssen, 1980). Vanaf 1 september 1997 bekleedde hij voor twee jaar de Keizer Karel-wisselleerstoel aan de faculteit der letteren, het tweejarig bijzonder hoogleraarschap Europese cultuur aan de Katholieke Universiteit Nijmegen (KUN). Tegenwoordig, met emirtaat, is hij voorzitter van Numaga, de Vereniging tot beoefening van de Geschiedenis van Nijmegen en Omgeving. Ook is hij voorzitter van de Nijmeegse Stichting Petronella Moens, De Vriendin van ’t Vaderland.
Aan zijn publicaties te zien, hield hij zich vooral bezig met de XVIIIe eeuw.
Voor Spinozisten is hij degene die de verdienste van de ontdekking der onjuiste toeschrijvingen van de Reeckeningen aan Spinoza op zijn naam heeft.
