In Műnchen ontvangt een oudere vrouw, die van een pensioentje (Rente) leeft een jaar-rekening van het gemeentelijk energie bedrijf voor het gebruik van water.
Zij is diep geschokt, wanneer zij het bedrag ziet. Meer dan 35 duizend euro. De loodgieter, die normaal in huis de boel bijhoudt, wordt uitgenodigd. Hij controleert meter en leidingen op werken en lekkages, maar kan niets ontdekken. Voor de televisiecamera verklaart hij
>In dit driekamer appartement zou deze dame het hele jaar 24 uur per dag water moeten tappen en dan komt ze nog niet aan het berekende watergebruik.<
De dame protesteert bij de gemeente, die belooft een onderzoek naar de meter te zullen instellen. En dit gebeurt inderdaad.
Echter, niet ter plaatse, dat kan niet.
De meter wordt uitgewisseld. De nieuw geplaatste meter heeft uiteraard een »nieuwe stand« ! Later krijgt mevrouw bericht dat er met haar vorige meter niets aan de hand was.
>Wanneer u meent, dat het bedrag onjuist is, moet u maar een proces tegen ons aanspannen !
Echter, niet ter plaatse, dat kan niet.
De meter wordt uitgewisseld. De nieuw geplaatste meter heeft uiteraard een »nieuwe stand« ! Later krijgt mevrouw bericht dat er met haar vorige meter niets aan de hand was.
>Wanneer u meent, dat het bedrag onjuist is, moet u maar een proces tegen ons aanspannen !
Maar het enig echte bewijsstuk staat bij de aangeklaagde in de werkplaats. Hoe moet ze nu nog haar aanklacht waarmaken ?
Komt met nog op dit geval terug, dan komt de uitslag zeker in een volgend weblog !
