Nog pas kort geleden had ik een blog over Hannah Arendt n.a.v. het boek van Dirk
de Schutter en Remi Peeters, Hannah
Arendt. Politiek denker [Klement, Pelckmans, 2015], waarin ik
ook verwees naar mijn eerdere blogs over haar, waarin ik mijn spijt uitte over
het feit zij zo weinig, nauwelijks iets over Spinoza liet weten.
Verheugd ben ik dan ook dat gisteren iemand op de website
van het Hannah Arendt Center aan het Bard College foto’s en informatie
verspreidde over haar exemplaar van een van de vele edities van het tweede deel
van de vertaling van Spinoza’s voornaamste werken van Robert H. M. Elwes.
De informatie gaat over enige ‘marginalia’ van haar hand. Het is weinig. Ook
streepjes of uitroeptekens in de kantlijn zijn marginalia. Blijkbaar heeft ze
nergens iets bijgeschreven, anders zou een geïnteresseerde zeker dát hebben
gemeld. Het leukste vind ik nog dat ik blijkbaar een anonieme mede-fan van
beide filosofen heb.
