Al weken wordt er naar toe geleefd ! De zevende van de zevende van de zevende. Het moment van omdenken in de toekomst van de aarde. Op allerlei manieren worden wij, gewone mensen bewust gemaakt, om meer aan het behoud van het milieu mee te werken.
Er worden allerlei vernuftige methodes uitgedacht en daar mogen we zelf nog onze bijdrage aangeven en aan geven. Mensen met stralende gezichten, onder andere dat van onze minister-president.
Ik ben niet eens benieuwd, wat dit vandaag gaat opleveren. Het zal best mooi klinken allemaal. En het zal op zich er ook nog wel iets aan bijdragen. Maar – en daar ben ik van overtuigd – het zal ook weer best geld gaan kosten.
Maar wat doe je dan zelf ? Om te beginnen, ik heb geen grote, benzine- of olie-zuipende auto, waarmee ik het liefst met 150 kmh over onze dure en altijd te smalle rijkswegen moet scheuren. Wat zou het al niet schelen, wanneer men gewoon, ieder voor zich, daarvan zou afzien?
Je kunt natuurlijk de hele wereld over reizen met de vakanties, lekker in die verpestende vliegtuigen, feitelijk zonder reden, want je kunt ook met de trein naar Spanje, Frankrijk en Italië. Of met de boot naar Griekenland. Maar wie doet deze stap ?? Liever verzinnen we iets nieuws, dat veel duurder is. Want ook die »arme« toeristische landen zitten toch ook op onze centen te wachten ?
En de luchtvaartmaatschappijen zijn zonder toeristen ook tot de armoede veroordeeld. En dan nog het Lichaam Schiphol. Een der economische wetten zegt, dat je moet groeien om niet te sterven. Dus zoekt Schiphol iedere keer weer opnieuwd de grenzen van het onmogelijke, alleen op grond en omwille van de economie. Hetgeen dan nog soms op basis van misinformatie en leugens moet worden behaald. Ach ja, hoe heet dat dan later ? Dan heet het >Het is het toepassen van verschillende maatstaven<.
Zou het niet mooi zijn om alleen al daarom die 07-07-07 tot een dagelijks spektakel te maken ?
Maar het kan nog veel erger. Schlimmer, zoals ze bij onze oosterburen zeggen.
Daar ligt dan ook de bron van het volgende hoofdstuk. Mijn gegevens heb ik ontleend aan een aantal uitzendingen van de duitse televisie.
Ik geeft duidelijk en bewust aan, dat het MIJN vertaling is van datgene, wat men daar vertelde – ik zeg bewust niet »beweerde« – maar alleen zoals het hele verhaal op mij over kwam. En ik hoop oprecht, dat ik het NIET goed begrepen heb.
Na de laatste klimaat-conferenties is het zo, dat de uitstoot – minder dubbelzinnig is emissie – omlaag moet van CO2. Dit is duidelijk en begrijpelijk. En dat moet op een bepaald tijdstip zoveel procent minder zijn, dan het nu is.
Wordt dit niet gehaald, dan dreigt …. en hier kan men dan van alles invullen. Tot aan het verdwijnen van Tuvalu en omliggende eilanden in de Indische Oceaan aan toe.
Op welke basis kan worden berekend, of dit doemsenario niet wordt bereikt, wanneer we WEL aan die gestelde normen zullen voldoen, dat wordt niet gezegd.
Maar het is natuurlijk weer een economisch spel, wanneer men de oplossingen voor de problemen gaat toepassen !
Alle landen krijgen emissie-concessies. Zeg maar een soort tegoed bonnen, dat, wanneer men die gebruikt, dan de gestelde eisen worden gehaald.
Maar, net als een ongeluk, dat zelden alleen komt, de waanzin – zoals al eerder beschreven over het raketten-verdediging-schild – slaat ook hier toe.
Er zijn veel landen op de wereld, die bij gebrek aan industrie, die »waardebonnen« niet nodig hebben. En wat gebeurt er dan ? Die kunnen zij – voor geld!!! – gaan verkopen aan landen, of ondernemingen, die aan de hun toegedachte, toegezegde »waardebonnen« niet genoeg hebben. En daarmee de toegelaten, toegestane hoeveelheid CO2-emissie rustig gaan overschrijden. Dat kost dus geld. Maar je moet natuurlijk niet denken, dat ze dat er graag voor over hebben. Want wat zal gebeuren ? Het zal niet van de winst af gaan ! Dat zou aandelen kosten ! Nee, dat zullen WIJ, de gebruikers van de energie, in z’n diverse vormen, gewoon moeten ophoesten. Bij alles wat we meer moeten betalen, zal ook dit nog wel in rekening gebracht worden.
En wat is nu de waanzin, waar ik het over had?
Dat er niemand denkt:
Wat gelukkig, wat fijn, dat er ergens minder uitstoot, emissie zal zijn. Laat iedereen zich maar aan zijn eigen waardebonnen houden. Het resultaat zal dan zijn, dat of de gestelde norm eerder gehaald zal zijn, of dat de gestelde norm van beperkingen van de milieuvervuiling groter zal zijn, dan het minimum, wat men nu voor ogen heeft.
Mijn advies voor deze belangrijke dag is daarom
Schaf internationaal dat idee van handel in emissie-concessies af en red de wereld niet in dertig jaar maar in 25 jaar! Zonder economische beweegreden. Alleen al, omdat de vruchten van dat soort economie toch weer op de verkeerde plaats terecht zullen komen.
Weg met de waanzin!
