Het was nog in de eerste helft van de 20e eeuw, dat Ferdy bij oom Cor en tante Garda op de boerderij mocht gaan logeren. Hij hoefde zich er niet te vervelen, want de een jaar jongere nicht van 8 en haar zusje van zes waren leuke speelkameraadjes.
Die zondagmorgen was het enorm warm en oom Cor kwam op het idee, dat ze met z’n drieën ‘s middags wel in de stal konden gaan spelen, wanneer hij het bad vol water zou laten lopen. Oom en tante trokken zich ‘s zondags ‘s middags altijd terug voor de middagrust, waar het op werkdagen nooit toe kwam.
De beestenstal lag naast de graanschuur aan de andere kant van het erf. Ze was niet zo groot, oom Cor had maar 6 koeien, die, links een plek hadden. Rechts waren een aantal varkenskotten en een ruimte, waar de kippen hun binnenverblijf hadden. In het midden stond aan de ene kant een strohakmachine en in het midden een ouderwetse grote badkuip. Die gebruikt werd om de koeien van water te voorzien. ‘n Stadsmens zou grappen, dat ie nou wist waar de melk vandaan kwam! Tante Garda had de kuip vol laten lopen, zodat die nog eens haar oude functie kon vervullen. De drie kinderen waren de stal maar net binnen in hun onderbroekjes, toen ze de daar aanwezige hitte, nog versterkt door de lucht van het verse hooi op de zolder erboven, wel erg vonden. De stilte overal was voelbaar, een volkomen rust. De twee meisjes waren het al gauw eens. Natte, zelfgebreide katoenen onderbroekjes waren niet echt lekker om te dragen, dus gingen die ook maar uit. Ferdy volgde dit voorbeeld na enige aarzeling. Toen hij ze zou helpen in het bad te komen, schoot hij in de lach.
>Jullie kunnen niet eens plassen, want jullie hebben geen piemel !
> Oh, jawel hoor<, sprak de jongste en trok hem mee naar de gemetselde goot, die normaal diende om de koemest op te vangen. Ze ging op haar hurken zitten en met de handjes op de knieën deed ze, wat neefje voor onmogelijk had gehouden.
Die concudeerde veel te snel
> Oh, jullie plassen uit je poepgaatje !
Beide meisjes lachten en nu moest hij met de oudste mee.
>Ga maar achter me staan !
Nu ging zij op de hurken, maar gebruikte toen de handen om de billen van elkaar te houden. De productie leek voldoende om een Grols-flesje te kunnen vullen, maar inderdaad het Rose Oog bleef droog.
Na die dag was Ferdy ervan overtuigd, dat alles wat mannen en vrouwen tussen de benen en de billen hadden, bestemd was voor het plassen en het kakken.
Een half jaar later was Ferdy’s moeder in verwachting en beide ouders vonden voor de tienjarige zoon de tijd gekomen, om hem seksueel voor te lichten. Daartoe nam zijn pa hem mee naar het park, waar in het vroege voorjaar de vogels druk bezig waren. De vrouwtjes met het bouwen van een nest, daartoe aangedreven door de mannetjes, die hen ondertussen op hun rug gezeten, vol vuur aanspoorden. Maar pa vertelde hem toen, dat kindertjes krijgen niets te maken had met de Agrarische Cultuur, noch met een Ornithologisch Evenement. En zo werden de bloemkool en de ooievaar voorgoed afgedreven.
> Kindertjes groeien in mama’s buik, tot ze na negen maanden geboren worden.
En dat was het dan wel !
Een eerste ervaring, die door duizende andere in de rest van zijn leven gevolgd zouden worden. Verklaringen, die meer vragen opriepen, dan antwoorden gaven.
Bij zijn eerdere ervaringen opgeteld, was zijn conclusie:
> Dan moet dat baby-proces via de navel geschieden, want iets ander was er niet.
Vandaar dat er mensen waren met een navel als een gat en andere mensen, met een navel met een soort vulling. Die konden dus kennelijk geen kinderen (meer) krijgen ?
Een nieuw feit met gevolgen was, dat Ferdy merkte, dat er haar op z’n buik begon te groeien. De eerste tijd moest hij het maar in de gaten houden. Toen het later te gek werd, was hij bang, dat zijn ouders er achter zouden komen en besloot om het maar weg te knippen. Iedere twee weken werd het kleine schaartje, dat hij voor schoolwerk gebruikte te voorschijn gehaald en gebruikt. Maar hij wist niet, dat groeiend haar onmenselijk kon gaan jeuken. En na een aantal weken had hij niet eens meer in de gaten, dat hij zich enorm tussen de benen liep te krabben.
Wat hij niet wist – en kon weten – was datgene, waar hij zijn vader aan deed denken ! En er volgde een groot aantal donderbuien, die als enige verlichting mee brachten de wetenschap, dat jongens zich nooit tussen de benen mochten krabben! Ja, er werd zelfs ‘s avonds in bed gecontroleerd of het daar niet stiekem gebeurde.
Het hoe en waarom werden hem nooit verteld.
En zo verliep in fases de periode tussen het tweede en derde knooppunt in het leven van Ferdy.
