Vandaag ontving ik de Spinoza-special van het tweemaan-delijkse Nederlands-Vlaams tijdschrift Filosofie. Ik had gedacht dat het vorige week al verzonden zou zijn, en vreesde al dat ik als nieuwe abonnee vergeten was… maar dat is niet zo en het is er nu. En ik liet er alles waar ik mee bezig was voor liggen om met belangstelling het nummer in mij op te nemen. Terwijl nu al zo´n drie kwartier toeterende auto´s door mijn straat lawaaien en de studenten van het studentencafé die samen naar de halve finale keken hun vreugde blíjven uitschreeuwen dat Nederland door is naar de finale, zet ik mijn lees-impressies van hedenmiddag in dit blog.
Het nummer telt vijf artikelen over Spinoza en verder nog enige artikelen en de normale stuff van het blad.
â— Het openingsartikel is van dr. Henri Krop, Spinoza, leven en werk. Het accent ligt daarin op de biografie van Spinoza, terwijl het laatste deel, Waarom Spinoza lezen? een impressie wil geven van het nieuwe van wetenschap en filosofie in de zeventiende eeuw. En daar typeert hij het hart van Spinoza’s denken als behorend tot de oude filosofie. Het artikel viel me uiteindelijk wat tegen. Ik proefde geen werkelijke affiniteit met Spinoza. Wat er nou zo bijzonder en nieuw aan Spinoza is, waardoor we hem nog steeds bestuderen, komt er niet in naar voren. Het lijkt bij hem allemaal een beetje van het oude en hetzelfde. Vanuit een andere verwachting op dit punt is het een tikkeltje tegenvallend en lijkt het soms wat oppervlakkig. Jammer.
