herfstgevoelens

0
290

Jaren werd ik rond september/oktober depressief. Niet een beetje. Meer het idee dat ik mijn schoenen aandoen al een hele opgave vond.
Maar vroeger is niet nu. Nu begin ik de herfst toch ook wel te waarderen. Ik fietste deze week, so wie immer,  elke dag naar t werk en genoot van de kleurrijke toestanden in de boomtoppen, en van de bladerprachten op de grond.                           

Ja. Ik heb minder last van de herfst. T zal nooit mijn favoriete seizoen worden. Maar toch. Uit bovenstaande blijkt dat ik de laatste jaren ontzettend gegroeid ben, dacht ik.

En dan t terugfietsen. Zie ik al die auto's in de file staan, getoeter, gescheld, ongeduld. En ik maar die heerlijke geur van rottende bladeren opsnuiven, én wél op tijd thuiskomend.

_____________________________________________________