Zoals ik in het vorige blog over het boek van Wim Lintsen, God & Natuur. Avontuurlijke dialogen op het grensvlak van wetenschap en religie [2010] schreef, komt in het “Woord tot slot” de auteur als het ware uit de kast als (min of meer toch) Spinozist. Na een passage over wetenschappelijke ‘waarheid’ die door elke geïnteresseerde zoeker naar zin getransformeerd kan worden in religieuze ‘waarde’, gaat hij aldus verder:
“Analoog hieraan speelt de kwestie van de Rede versus het Geloof. Zolang het oude begrip 'waarheid' opspeelt, blijven rede en geloof inderdaad tegenover elkaar staan. Zodra we echter gaan werken met 'waarheid' en 'waarde', kan er een wederzijds begrip ontstaan tussen wetenschap en religie. Rede en geloof verwijzen naar centrale praktijken en toepassingen van intellectuele en emotionele vaardigheden. Enerzijds het redelijke, logische, wiskundige denken en anderzijds het christelijke, theologische, spirituele voelen. Zelf word ik in mijn denken geïnspireerd door Spinoza's filosofie. Deze filosoof uit de zeventiende eeuw maakte zich sterk voor de Rede, maar betoonde tevens zijn respect voor een universele religie waarin mensen naastenliefde en rechtvaardigheid beoefenden in gehoorzaamheid aan een religieuze God.