Globaal bezien….

    Weer een einde van een era !

Vandaag in het nieuws. Heden wordt buiten Japan het laatste FILM-rolletje geproduceerd. Het merk FUJI wordt nog alleen in Japan gemaakt.
Naamsvermelding kan nauwelijks nog als reclame worden aangemerkt.

Je moet met je tijd meegaan !
Dat is de slogan van onze maatschappij, van regering tot reclamemakers.
Opvallend is wel, dat dit praktisch uitsluitend tegen ons, gebruikers, dus gewone mensen wordt gezegd. Voor ons, die direct met de gevolgen worden geconfronteerd.
Maar wat het verder voor consequenties heeft, daar staat ogenschijnlijk niemand bij stil.
Laten we even bij dit gemakkelijke onderwerp blijven.

Het is, zijn niet alleen de fabrieken, die nu stil vallen. Maar de werknemers daar zijn nu wel zonder werk. Worden die nu door onze »leiders« maar gewoon afgevoerd als nieuwe leden van het leger werklozen? Is daar een »sociaal plan« voor ? Wat komt er van hen en hun families terecht ?
Wat te denken van al die mensen, die hun werk vonden in de ontwikkelcentrales ? Gaat dat daar net zo ?

Maar mensen, we hebben deze – en andere!!! – veranderingen toch zien aankomen ? In 1999 verschenen de eerste digitale camera’s. Men kon verwachten, dat gelijk alle elektrische apparatuur die toestellen met de jaren goedkoper zouden worden en daardoor steeds meer »publiek vriendelijk« . Maar…

 

Wat is daarmee vooraf al gedaan ? Zijn die sluitingen geleidelijk gegaan, zodat herplaatsingen elders soepel konden verlopen? Of is het alleen maar economisch verantwoord je mond te houden en als het zover is, dan kijken we wel ?
Daar hoor of lees je nooit wat over.

 

Wat nog meer verbaasd is, dat je niets hoort over de vooruitgang door dit soort veranderingen. Als leek denk je dan
>Er wordt digitaal toch veel minder met chemicaliën gewerkt, geknoeid ? Dat moet toch bijdragen aan een gezonder werken en daarmee verlaging van ziektekansen, lees kosten?
Maar dit is niet economisch denken, want ook de chemie moet voort in haar bestaan !

Laten we eens een andere, een lotgenoot noemen, die nog niet aan haar einde geraakt is. En waar dan, zo denk je dan, nog een aantal van de oplossingen tot de mogelijkheden zou moeten behoren ?

 

Het wordt onderhand wel duidelijk, dat het tabaksverbruik schadelijk is voor de gezondheid. Het ligt dus in de lijn van de verwachtingen, dat dit verbruik steeds zal blijven afnemen. Ook dit zal tot gevolg hebben, dat bepaalde ziekten minder zullen voorkomen, er dus minder gezondheidszorg nodig zal zijn en er zo aanmerkelijk ge/bespaard zal kunnen worden. Ik hoef toch niet te denken aan het afnemen van lichamelijk en geestelijk lijden, dat de nog-rokers wel kennen, maar graag voor lief nemen.
Maar hier is de arbeid-socio veel groter dan bij het filmrolletje.

Het begint al bij de tabakstelers, meestal in ontwikkelingslanden.
Men moet daar beginnen met alternatieven aan te dragen. Wat zou het niet mooi zijn om ze grondstoffen voor de bio-chemie te laten verbouwen. Waar alternatieve, niet-milieuschadelijke energiebronnen verbouwd worden. Als er voldoende auto’s op deze energie gaan rijden, wordt deze cultuur economisch belangrijker dan de tabaksteelt.

 

 

Maar de tabak wordt ook verwerkt ! Wie bereidt die arbeiders in die industrie voor op een omschakeling? Weg van het schadelijke fermenterings-proces.

 

Of is het ook hier:
laat maar rotten, als het zover is, kunnen ze ook in de WW ?
En naast de telers en de fabrieken zijn er ook nog de duizenden tabak verkopende winkels en andere adressen. Hoe moet het hier mee ?

Als dit alles in de ogen van de overheid toch op weegt tegen alle lichamelijk leed, hoge gezondheidskosten, dan zullen die toch het voortouw moeten nemen om dit hele proces internationaal te stoppen. En op te lossen, zoals destijds bij de mijnen in Limburg.

 

Dat is meer economisch denken, dan de hoogte van de opbrengst van de aandelen en of de 3% van Brussel wel gehaald wordt. Dè europese instinker, want als je dat niet doet, zelfs jaren na elkaar, zoals Duitsland, dan gebeurt er nog niets ! Of geldt dat alleen voor de grote landen? Die zich rot lachen om al die simple medeleden, die wel durven en kunnen besparen.

 

Nee, een goede vorm van Ontwikkelingshulp zou zijn, wanneer Europa met alternatieve producten komt voor die agrariërs, die van de tabaksteelt af willen. Zij behouden hun afzet en daarmee hun omzet. En daar dan nog de mogelijkheden bij aanbieden om de producten technisch te verwerken. Wanneer we dan nog de moed hebben geen concurrerende maatregelen te treffen, maar, zouden ze al bestaan, deze af te schaffen, dan is er echt een stap gezet naar een Nieuwe Wereld.

Ik ben bang dat het er in de praktijk wel weer op zal neerkomen, dat iedereen in Brussel naar zijn buurman/vrouw zal gaan zitten kijken.
Ik zou zeggen >Doe echt eens wat !
Net als Zweden met zijn energie. Dat is durf en.. visie!