Nadat ik mijn blogs over dit nogal aparte Spinoza-beeld van Georg Wienbrack gemaakt had, wilde ik graag weten of het zich nog in Den Haag bevond. Dat het in het bezit was gekomen van Constantin Brunner stond nog niet in het boek Spinoza im Porträt van Ernst Altkirch – ik was het door mijn ‘research’ voor deze blogs te weten gekomen. Mogelijk heeft Brunner het pas na het verschijnen in 1913 van dat boek in bezit gekregen. Toen hij in 1933 voor de nazi’s naar Den Haag vluchtte kwam met hem dit beeld dus in Nederland terecht. Ik vroeg de heer Claus W. Italiaander, bestuurslid van het Internationale Constantin Brunner Instituut [ICBI] waar het beeld zich nu bevond. Hij liet mij weten:
“Brunner’s materiele nalatenschap werd na zijn overlijden in Den Haag zorgvuldig bewaard. Aanvankelijk in Magdalena Kasch’s huis in de Batjanstraat en van 1997 tot 2008 in een gemakkelijker te onderhouden appartement aan de Laan van Meerdervoort. De Spinoza-buste van Wienbrack stond daar ook.
Omdat de zorg voor het ICBI-appartement en het archief aan stervelingen is voorbehouden, onder jongeren in Nederland er weinig belangstelling voor bestaat en Brunner’s Duits voor Nederlanders vaak moeilijk leesbaar is, heeft het bestuur van het ICBI naar een “langer houdbare” oplossing gezocht, en deze gelukkig ook gevonden, en wel in Berlijn waar Brunner’s belangrijkste werken 100 jaren eerder zijn ontstaan. Het JÜDISCHE MUSEUM in Berlijn en de daarin gevestigde dependance van het LEO BAECK INSTITUUT waren geïnteresseerd niet alleen de zorg van ons over te nemen, maar vooral het omvangrijke archief beter toegankelijk te maken.”
Het beeld is dus 75 jaar in Nederland geweest.