Georg Brandes was een Deense schrijver en criticus, geboren in een joods middenklasse gezin, die van invloed was op de Scandinavische en Europese cultuur in het laatste kwart van de 19e eeuw. Op 30-jarige leeftijd formuleerde hij de “principes van het nieuwe realisme en naturalisme” waarbij het hyperesthetische schrijven en fantasie uit de literatuur gebannen moest worden. Literatuur moest het orgaan zijn van “de grote gedachten van vrijheid en vooruitgang van de menselijkheid.” Hij had vele medestanders, onder wie de Noorse naturalistische toneelschrijver Henrik Ibsen.
Hij was beïnvloed door Kierkegaard en had ook grote bewondering voor Spinoza, zoals mag blijken uit het volgende fragment uit een verslag over een bezoek dat hij in 1896 aan Nederland bracht. Als hij over Amsterdam schrijft, lezen we: […]