Emancipatie

0
326

Ik hoor t wel vaker.
Vooral van boze ex-cliënten.
Dat ik een geldwolf ben.
Ze bedoelen daarmee dat ik dus in de GGZ werk én daarvoor geld krijg.
En idealen heb ik  niet
Dát zeggen ze er ook nog eens achter aan.

Deze mensen zijn niet alleen boos, maar vooral jaloers onwetend. Tenminste dat denk ik.

Wat ze dus echt niet  snappen, is dat dit een vreselijk moeilijke baan is. Want ik ben één van de allereersten.
Werkelijk alles heb ik zelf moeten bevechten. Mijn arbeidsvoorwaarden, mijn functieomschrijving, mijn supervisor etc.
En dan heb ik t nog niet eens over de weerstanden bij reguliere professionele hulpverleners jegens mij.

Bovendien heb ik er één jaar lang geld op toe gelegd.
Maar ik was zo dapper om te beginnen. Eerst 18 uur en sinds een jaar dus 32 uur. Ik zit inmiddels –  na 3 jaar werken – zo'n 600 euro boven bijdstandsnivo. Dat is voor mij veel geld.  En ik heb nog zo'n 7 periodieken groei. Ik ben er blij mee trots op.

Inmiddels heb ik er een ervaringsdeskundige collega bij gekregen, nadat ik  daarom vroeg. 

En met haar pionier emancipeer ik voort!
Over pak m beet 2 jaar komen er nog eens 5 ervaringsdeskundigen bij. Die mensen komen dan gelukkig wél in een gespreid bedje terecht. 

Kortom: ik heb een trein in gang mogen zetten.
Strakkies vind iedereen t gewoon dat ex-cliënten betaald worden voor hun werk in de GGZ.
En dat kwam, tenminste in Heerlen, doordat ik geloofde in mijn ideaal.

Het ideaal van de betaalde ervaringsdeskundige. 

*Ervaringsdeskundigen aller landen sla niet Uw koppen in verenigt U !


_____________________________________________________