Elias Canetti (1905-1994) ging in zijn donquichotterische "strijd tegen de dood" Spinoza uit de weg

0
396


 

Elias Canetti, Het
boek tegen de dood
. Vertaald door Ria van Hengel.
De Arbeiderspers (privé-domein nr 285), 2016


Hij vocht als een Don Quichot tegen de dood, Elias Canetti.
Het heeft een zekere tragiek dat uiteindelijk postuum het boek verscheen dat deze
'doodsvijand’ tijdens zijn leven had willen schrijven, maar niet geschreven
kreeg. Het bleef bij talloze aantekeningen, maar dan wel tienduizend pagina’s
aantekeningen waarin dat boek verscholen zat. Peter von Matt heeft het boek uit
al die aantekeningen alsnog geselecteerd. Vertaald door Ria van Hengel werd het
een deel in Privé Domein: Het boek tegen
de dood
.  


Het boek bestaat uit een strenge selectie uit de
ongepubliceerde aantekeningen, naast de anti-dood-aantekeningen die al wel door
hem ergens gepubliceerd bleken te zijn.


Spinoza komt er niet in voor. Zou hij er door de samenstellers
uit geselecteerd zijn? Ik denk het niet. Nee, Canetti ging Spinoza uit de weg.
Het was hem uiteraard bekend hoe Spinoza over de dood dacht – en daar kon hij
niets mee.


In het blog van 4 juli 012 “Elias Canetti (1905 – 1994) Waarom bij
hem een Spinoza-interesse zoeken die er niet in zat?” dat ik schreef  na lezing van zijn door Sven
Hanuschek geschreven biografie, had ik al eens aangetoond, dat de verhalen over een verborgen
Spinoza in zijn werk als mythes dienen te worden ontmaskerd. Deze bundel Het boek tegen de dood illustreert, ja bewijst mijn gelijk in dat blog.