Morgen, de 18e, ben ik jarig. Nu heb ik daarover een dubbel gevoel. Dat komt natuurlijk ook vanwege het logje hieronder. Maar ook speelt mee dat ik eigenlijk te moe ben om t vieren. Want dit jaar was eigenlijk iets te veel van het goede. Met name de verhuizing, het rondkrijgen van de hypotheek in de hypotheekkredietcrisis, het nog steeds niet ingericht hebben van het appartement – ik koop alles in beetjes gezien ik geen managerssalaris heb 
– en mijn gevoel dat weer eens onverklaarbaar op 'stand' negatief staat.
Vorige week was het óók te druk. Er werd een bankstel bezorgd, in mijn lievelingskleur blauw. Ik moest er wel een hele dag op wachten, want die meneer zei tussen 8 en 17.00 uur. Bij mij wordt dat dan meestal – nu dus ook – 17.30 uur. De dag erna kwam het salontafeltje. Dat in elkaar zetten had ook de nodige voeten in aarde én vingers in pleisters. Want ik heb twee linkerhanden. Het weekend hield ik me bezig met verwijderen van verpakkingsmateriaal uit mijn appartement. En vandaag was t poetsavond na een dagje werken.
Het ziet er hier binnen nu wel toppie uit. Daar ben ik dan toch wel blij om.
Ik word nog eens een fatsoenlijk burgermannetje. Dan kom ik waarschijnlijk nog eens te gast bij Rik Felderhof of nog erger Ivo Niehe. Dat doe ik dan als ik 70 wordt, zittend in een heerlijk fauteuil. Wel kijken, he?
*Morgenavond ga ik hier wel uit eten. Met annemie, een vriendin die tevens keurt of ik alles gezellig genoeg heb neergezet
_______________________________________________________
